de noodzakelijkheid die zicli kan voordoen, in de haven van aankomst een gedeelte van die ballast uit te pompen. Het ballastwater, gewoonlijk opgesloten in moeielijk toegankelijke tanks, is niet evenals het kielwater blootgesteld aan besmetting met de ontlasting van choleralijders, wanneer deze ziekte aan boord uitbreekt. Het kan gevaarlijk zijn op een onbesmet schip, en niet besmet op een schip waar cholera heeft geheersclit. Ook wanneer zout water als ballast wordt gebruikt, blijft het gevaar bestaan, want cholera-bacillen kunnen onder bepaalde omstandigheden gedurende verscheiden weken in leven blijven in water met een zeer hoog zoutgehalte. Men kent geen enkel feit, waaruit zeker kan worden afgeleid, dat het ballastwater de oorzaak is geweest voor het uitbreken van cholera. In 1909 betrof het eerste geval dezer ziekte in Rotterdam een werkman, die het inwendige der waterballast-tanks had schoongemaakt van een schip, dat uit Rusland kwam.

Praktisch moet de waterballast altijd als besmet beschouwd worden wanneer die afkomstig is van verdachten oorsprong. Zoo eenigszins mogelijk moet zij worden ontsmet, ofschoon veel tijd en veel moeite daarmede gepaard gaan en er slechts weinig waarborgen voor een afdoende ontsmetting bestaan. Om daarin verandering te brengen zou het wenschelijk zijn, dat op nieuw te bouwen schepen de tanks anders worden ingericht, een aangelegenheid, die den scheepsbouwmeesters ter overdenking wordt aanbevolen.

Misschien is het mogelijk het daarheen te leiden, dat wanneer in besmette havens waterballast moet worden ingenomen, in de daarvoor bestemde tanks vooraf een voldoende hoeveelheid van een of ander ontsmettingsmiddel wordt gebracht.

In afwachting, dat die maatregel algemeen wordt toegepast, is het meest praktische middel om te voorkomen, dat door het ballastwater besmetting wordt verspreid, bij aankomst van schepen, de tanks, hetzij die vol of ledig zijn, te ver-