os toegediend, tijdens de operatie 450 gram van een 3/4 °/o hedonaloplossing intraveneus. Patiënt sliep rustig door na de operatie tot plotseling 33/4 uur later in den slaap de dood intrad. Sectio: Arteriosklerose, longemphyseem, interstitieele nephritis, myokarditis, verlamming van liet rechter hart. Geen thromben. Haemorrhagieën in hartspier, longalveolen en medulla oblongata. Over de intraveneuse hedonal-, aether-hedonal-, isopral-, en aether-isopral-narcosen, door Burckhardt uitgevoerd, kan men in de Münch. Med. Wochenschrift 1911 No. 15 nalezen.

De rectaal narcose met aether is direct na de ontdekking van de eigenschappen van den aether door Roux geprobeerd geworden; hij voerde vloeibaren aether in het rectum, terwijl PiROGOw aetherdampen in liet stroomen. In '84 nam Bull bloedige diarrhoeën waar en vernam men langen tijd niets meer van rectaalnarcose. Na de aanbeveling van Dumont in 1908 heeft Arnd uit Bern haar ook weer beproefd, en ofschoon hij geen gevallen van dood had, kregen 2 patienten van de 18 hardnekkige bloedige diarrhoeën met levensgevaar. Nadat Burckhardt zijn geniale methode om den aether intraveneus toe te passen bekend maakte, heeft Arnd zijne proefnemingen weer opgenomen, maar nu met 5°/0 aetheroplossing. Hij probeerde eerst bij zichzelf den invloed van 10°/0 aetheroplossing, daarna „an edleren Geschöpfen", zijne assistenten, en ten slotte ook bij patienten. Hij heeft den darminhoud direct na de narcose opgevangen: deze was gewoonlijk dun, en bevatte alleen in één geval van de 30, chemisch wat bloed. Consecutieve diarrhoeën zag hij nooit; de ontlasting bleef tengevolge van dieet etc., evenals bij andere patienten 5-6 dagen weg en moest een laxans gegeven worden. Bij de eerste proefnemingen gaf hij den dag te voren laxantia, den morgen van de operatie een reinigingsclysma. Daar deze patienten het aetherclysma slecht inhielden, hebben de volgende geen voorbereiding ondergaan. Vaste faecaalmassa's hebben nooit gehinderd. In de meeste gevallen werd de narcose