evacuatiekamp, waar deze kleederen in eene formalinekist worden gedesinfecteerd of uitgekookt en in de zon gehangen. Het huis wordt afgesloten.

Vooral in den eersten tijd der pestbestrijding in de afdeeling Malang werd het huis direct na de ontruiming gedurende 4 dagen uitgezwaveld, en wel uitsluitend met de bedoeling, het ongedierte zooveel mogelijk te verdrijven, opdat zij die daarna in het huis te werken hebben, het met minder gevaar voor infectie konden betreden. Nooit heeft men zich voorgesteld daarmee eene desinfectie der doorluchtige bamboe huizen te kunnen bereiken. Ware dit zoo, dan zou verdere behandeling van het huis achterwege zijn gebleven.

Later is deze uitzwaveling geheel gestaakt, en wel omdat de uitvoering veel te wenschen overliet en men geen kans zag er eene voldoende contröle op uit te oefenen. Men brandde zwafeloffers vóór het huis en toen als regel werd gesteld, binnen langs ae wanden en midden in het huis fornuizen met kolenvuur te plaatsen, waarop de zwavel moest worden gebrand, vond men de fornuizen meestal niet brandend en als ze al eens brandden, meestal zonder zwavel.

Bij het verwijderen van het dak werden de werklieden ingesmeerd met een mengsel van oleum cajaputi en vaseline; tevens werd de voorzorg genomen, dat men daarbij de huizen zoo min mogelijk binnentrad. Vlooien mijden het licht, zoodat de verwijdering van het dak zonder het huis binnen te treden, minder gevaarlijk werd geacht.

Te Kediri werd eene methode van uitzwaveling toegepast, welke m.i. vermeldenswaard is. Goenizakken, in reepen gesneden, werden in gesmolten zwavel gedrenkt en de aldus behandelde reepen in voorraad gehouden. Wordt zulk een reep even aangestoken, dan brandt zij langzaam op onder eene sterke ontwikkeling van zwaveldamp. Fig. 17 vertoont een schuur waarin de reepen zijn opgestapeld. Op den voorgrond ziet men zulk een reep branden. In het uit te zwavelen huis worden ettelijke zulke reepen op den