wanneer men hunne zieken uit den familiekring weghaalt, bezwaren welke de verpleging van Inlandsche zieken in hospitalen zoo zeer in den weg staan. Heeft men bovendien met eene ziekte te doen, waarvan weinigen herstellen, zoo verspeidt zich evenals onder ieder ander volk het gerucht, dat zulke ziekenhuizen inrichtingen zijn, waar men zich op snelle wijze van gevaarlijke patienten weet te ontdoen. Zoo was het in Rusland met de cholerahospitalen, zoo is dat ook hier op Java.

Deze evacuatiekampen werden zooveel mogelijk op eenigen afstand van iedere kampong, waar pestgevallen voorkwamen, gebouwd. Zij bestaan uit complexen van eenvoudige woningen, welke uit tijdelijke materialen, als bamboe, padistroo etc. zijn samengesteld. De familie wordt met den zieke, in de kleederen die ze aan hebben, naar het evacuatiekamp gebracht. Bij den ingang van het kamp moeten zieken zoowel als familieleden hunne kleederen wisselen, na zich te hebben gereinigd. Daartoe worden in de kampen reine kleederen in voorraad gehouden. Ze treden de nieuw gebouwde woning binnen zonder het infecteerende ongedierte, dat hunne eigen woning gevaarlijk voor hen maakte. De van huis mee gevoerde kleederen worden op een afgezonderd gedeelte van het terrein in de zon gehangen, daarna uitgekookt of in een formalinekist, welke in vele ziekenkampen te vinden is, gedesinfecteerd.

Tot formalinekisten werden groote houten geldkisten, (uit den bloeitijd van het cultuurstelsel nog in vele koffiepakhuizen aanwezig), benut.

Met Chineesch papier dichtgeplakt en aan de dekselsluiting met vilt gevoerd, worden deze kisten, met hun kleinste zijvlak naar beneden, opgezet en van pooten voorzien. In het kleine benedenvlak is een cirkelvormige opening van ongeveer 30 cM. middellijn uitgezaagd. Deze opening wordt daarna luchtdicht afgesloten door een cirkelvormige