getal niet ruim geschat is, dan verdelgt men het kroost van circa 1.220.000 wijfjes, indien gedurende 1 jaar per dag
50.000 ratten worden gedood. ^ * 50.000 _ ^ 220.000^.
Schat men dat er 10.000.000 wijfjesratten in de afdeeling Malang huizen, dan is het duidelijk dat er veel ineer jongen worden geboren dan weggevangen.
Het is dan verklaarbaar, waarom het aantal ingeleverde ratten niet vermindert.
Nu komt bij het aantal weggevangen ratten nog dat, wat den natuurlijken dood sterft en door de gewone rattenvijanden wordt opgeruimd. Dit aantal is niet te schatten en daarom is door deze berekening niet geheel te overzien, wat het gevolg zal zijn van de aangevangen rattenjacht. Conclusie's mogen dus nog niet getrokken worden. Doel is slechts, eene verklaring te vinden voor het feit, dat niettegenstaande de enorme rattenvangst het aantal ratten dagelijks zonder veel moeite wordt ingeleverd.
De jacht geschiedt door mannen of opgeschoten knapen. De rattegaten in de sawahdijkjes, (gemakkelijk te herkennen aan padistroo dat door de ratten wordt achtergelaten, wanneer zij bij het vullen van hunne voorraadschuren de halmen naar binnen slepen), worden opgezocht en uitgegraven. Rattenesten met 10 a 12 jongen vindt men spoedig. Op die wijze worden binnen eenige uren gemakkelijk een 100 tal jonge ratten gevangen. De verdienste is zeer bevredigend en het werk wordt gestaakt om den volgenden dag weder te worden aangevangen met hetzelfde succes. De meeste te Malang ingeleverde ratten zijn nauwelijks eenige cM. lang, rood, onbehaard en hoogstens enkele dagen oud. De zwangerschapslijn van de veldrat gedurende het geheele jaar moet voor Malang nog worden vastgesteld. De vraag of de rat het geheele jaar door werpt, dan wel of er een bepaalde werptijd is, kan dus niet worden beantwoord. Bestaat deze, dan schijnen de maanden over welke dit verslag