op een stuk kleverig vliegenpapier, dat tot op 6 inch (1 inch = 2.54 c.M) afstand van de kooi reikte. Van de 13 apen, die niet op een der laatst genoemde wijzen beschut waren, stierven er 6 aan pest, van de beschutte geen enkele. Van 24 onbeschutte caviae stierven er 18, van de beschutte geen. Drie weken lang waren de pesthokken nog besmettelijk, hetgeen overeenkomt met.den maximum-tijd gedurende welken pestbacillen in vlooien blijven leven.

De Commissie nam ook dergelijke proeven in pesthuizen in Bombay. In 142 huizen, waarin pestgevallen waren voorgekomen, of pestratten waren gestorven, werd gedurende één nacht een cavia losgelaten. Vervolgens werd het dier opgevangen en afgezonderd. Van deze caviae stierven er 31 aan pest. Negen en twintig proeven werden genomen, waarbij 2 dieren, apen, caviae of ratten, in zulk een huis werden geplaatst: het eene dier beschut door gaas of vliegenpapier, het andere niet. Van de'onbeschutte dieien stierven er 15, van de beschutte geen.

Twaalfmaal werden vlooien gevangen bij ratten, die vermoedelijk aan pest waren gestorven. De vlooien werden daarna overgebracht op een gezonde cavia en negenmaal trad bij deze pest op. Bij 96 caviae, die den nacht iu een besmet huis hadden doorgebracht, werden de vlooien gevangen en daarna op een gezond dier overgebracht: 26 van deze stierven aan pest, terwijl dikwerf de van vlooien gereinigde cavia gezond bleef.

Omtrent de hoeveelheid pestbacillen, in een vlooienmaag aanwezig, werd door de commissie het volgende vastgesteld. De gemiddelde capaciteit van zulk een maag is 0.5 m. M3. en het aantal pestbacillen, dat in het bloed vaneen pestrat, vóór haar dood, voorkomt, ongeveer 100.000.000 per c. M.3 Wanneer dus een vloo bloed van zulk een rat zuigt, geraken er 5000 bacillen in haar maag; had de rat slechts 10.000 bacillen per c.M.3 bloed, dan zou dat aantal 5 bedragen. Bij 2/3 van de daarop onderzochte ratten bleek