cysteuse ontaarding van de zweetklieren en hare uitloozingsbuizen verklaard.

De veranderingen, die de folliculi pili ondergaan, zijn een direct of indirect gevolg van de herhaalde mechanische prikkelingen der huid en een verhoogde celproductie van de haarpapil, welke vermeerderde celafscheidingnietgepaard gaat met een snellere verhoorning. Hierdoor laat de bevestiging van het haar in den haarzak te wenschen over en wordt bij een toename van het proces het haar zoo los, dat het gemakkelijk verwijderd kan worden. Ontharing van de voortdurend sterk mechanisch geprikkelde huid is hiervan het gevolg.

Maar niet alleen de papil, ook de wanden van het haarzakje, die niets anders zijn dan een voortzetting van de epitheellaag, die de matrix van het rete Malpighi vormt, ondergaan de prikkeling en zullen meer cellen dan gewoonlijk vormen. In plaats dus dat er een bescheiden dunne haarscheede ontstaat, hoopen zich tegen het haar aan, of -is dit verloren- in de holte van den haarzak meerdere dunne verhoornde epitheel-vliesjes op. Daar de afvoer uit de haarzakjes niet zoo gemakkelijk gaat, kan men zich voorstellen, dat door die ophooping een uitzetting van deze ontstaat. De uiteinden der folliculi pili zijn kolfvormig verwijd; men vindt er de matrix, indien ik de epitheellaag van de wanden der folliculi pili zoo mag noemen, ook het dikste. Hier is dus de grootste celproductie te verwachten en zal zich het nieuwgevormde epitheel het sterkst ophoopen. Door deze ophooping zet zich niet alleen het ondereinde der haarzakken sterker uit en kunnen deze den vorm van een ronde cyste aannemen, maar zal ook door den abnormalen hoogen druk de teere haarpapil verdwijnen. Men vindt dan ook in de coupes van zulke zieke huidgedeelten geen haarpapillen. Het zal wel niet noodig zijn die haarzak-cyste hier nog eens te beschrijven, slechts zij opgemerkt, dat de cyste-inhoud onder het mikroskoop werkelijk uit fijne vliesjes blijkt te zijn opgebouwd.