Wat den invloed van m betreft, zoo wordt W grooter als m toeneemt, wat ook al weer van zelf spreekt, daar m de kans is, dat liet symptoom bij de ziekte in quaestie voorkomt. Hoe vaker een verschijnsel bij een ziekte wordt aangetroffen, des te grooter is zijn diagnostische waarde.

Bij in = 1 wordt W in het algemeen niet = 1; ook dit ligt voor de hand: een constant symptoom is daarom nog geen pathognosticum.

Al deze dingen spreken van zelf, maar ik releveer ze even omdat ze verificaties der formule vormen.

Betreffende den aard en de grootte van den invloed van — op W

b

diene het volgende: P zal in het algemeen constant zijn voor tijd en

plaats der observatie; wij beschouwen deze breuk dus als een constante en noemen haar c. Doopen wij verder, om meer in de gewone nomenclatuur te blijven, W om in y en a in x, dan wordt onze verft

gelijking na eenige herleiding xy (1 -c) + cy — x = 0. Dit is een vergelijking van een hyperbool.

Onderzoeken wij thans, hoe die kromme afhangt van c. Voor c = 1 gaat de vergelijking over in y = x. In dat geval gaat de hyperbool dus over in een rechte lijn, die door den oorsprong der coördinaten gaat en met de assen gelijke hoeken maakt.

Om na te gaan, naar welken kant de convexiteit der kromme wijst, onderzoeken wij, welk teeken de tweede afgeleide vertoont. Wij vinden dit voor alle waarden tusschen 0 en 1, dat zijn de eenige, die ons hier interesseeren, positief voor I, en negatief voor c<^ 1. Hieruit volgt, dat voor waarden van y tusschen 0 en I de convexiteit der kromme naar den kant der positieve x, dus naar rechts is gekeerd als c^> 1, naar den kant der negatieve x, dus naar links, als c<^l. Graphisch blijkt dit uit fig. 1, waarin drie gevallen zijn geconstrueerd. Men ziet daar inderdaad, dat bij c = 5 de convexiteit naar rechts ligt,

bij c= |Q naar links, en dat bij c=l de kromme in overeenstemming met onze redeneering verandert in een rechte lijn, die door den oorsprong gaat en met de rechthoekige coördinaten hoeken van 45" maakt.

Hebben wij in het vorenstaande alleen rekening gehouden met de vraag naar de beteekenis van een symptoom op