Het eerste geval betrof een jongen man, voor een nerveuse depressie onder behandeling van een specialist, die 's avonds te voren naar bed was gegaan en den volgenden dag om 2 uur n.m. nog niet wakker geworden was. Spreker vond patiënt in diep coma, pols 120, temperatuur 39.6, ademhaling abdominaal, lichte contractuur in vingers en triceps surae, duidelijke cyanose; er bestond retentie van urine, die eiwit bevatte. Nadere inlichtingen omtj-ent den lijder ontbraken, zoodat uit bovenstaande gegevens een diagnose gemaakt diende te worden. Malaria comatosa werd uitgesloten op grond van negatief bloedonderzoek, coma diabeticum evenzoo op grond van het ontbreken van suiker in de urine; overbleven derhalve intoxicatie met narcotisch gif, coma uraemicum en een cerebraal proces. Klinisch pleitte het volkomen ontbreken van krampen tegen uraemie, hoewel de urine '/2 °/0o eiwit bevatte met veel cylinders, veel nierepitheel en weinig bloedcellen. 40 uur, nadat men den lijder had gevonden, overleed hij; sectie werd niet verricht. De vraag deed zich voor: welke nephritis? Spreker herinnerde zich in de Semaine Médicale een discussie te hebben gelezenj waarin werd gesproken over het voorkomen van dubbelbrekende stoffen bij kem(lipoide) degeneratie bij chronische nephritis. In deze urine bleken dubbelbrekende stoffen voor te komen, wat overeenkwam met de overige, voor chron. nephritis pleitende eigenschappen: n.1. laag specifiek gewicht, weinig eiwit, veel cylinders.

Hiermede niet tevreden zijnde, en gehoord hebbende, dat in huis van pat. veronal aanwezig was, waarvan de vergiftigingsverschijnselen in de literatuur worden beschreven als te zijn met en zonder krampen, Rausch-ahnliche toestanden, soms coma, zocht spreker in de urine, waarin veronal overgaat, naar deze stof, en het gelukte hem, hieruit ± 300 mgr. af te scheiden, die der vergadering wordt vertoond. Hoewel de hoeveelheid, in urine 36 uur na het begin van het ongeval, niet onbelangrijk is, meent spreker,