deringen in de structuur van de roode bloedcel na te gaan.

Het is denkbaar, dat de verdunde methylalcohol aan het

roode bloedlichaampje stoffen onttrekt, die de kleuring van

bepaalde vormsels (quartana- en tertianavlekken) in den

weg staan, en die door onverdunden methylalcohol in het

bloedlichaam gefixeerd worden. Speciaal denk ik hierbij

3311 de 'hemoglobine, die in sommige opzichten als een zuur werkt.

Ofschoon het eigenlijk niet tot het onderwerp behoort, zij het mij veroorloof ! nog een toepassing van de gemodificeerde K.d. J.'sche kleuring aan te geven. De methode is zeer geschikt voor het kleuren van dikke praeparaten. Bij zéér dikke praeparaten („filariapraeparaten") krijgt men soms duidelijke beelden, zelfs van kleine tropicaringen. Soms want andere malen is er in het praeparaat letterlijk niets' te zien. Of de methodes van Ruge en van Ross het beter doen, is mij uit eigen ervaring niet bekend. Ruge zelf geeft een niet zeer aanmoedigende beschrijving van de resultaten van zijn eigen methode, ') maar Schoo (Malaria in Noord Holland bldz. 125) vindt de methode „voor de praktijk uitnemend geschikt". In alle geval heeft deze methode het voordeel boven die van Ruge en van Ross van minder omslachtigheid.

Heel goede resultaten (natuurlijk alleen voor diagnostische doeleinden, niet waar het de fijnere structuurstudie geldt) knjgt men echter bij matig dikke praeparaten, waarde loedlichaampjes 2 a 3 dik liggen en die het best worden vervaardigd door met liet objectglas aan welks rand de bloeddruppel zit van links naar rechts losjes over het

) Einführung in das Studium d. Mal. Krankh. 1906 bldz. 290: „Praeparate sind leidlich gut fixiert"

„Ailerdings leidet die Farblichkeit"

„Niederschlage haben derart liergestellte Praeparate fast immer".