jaren waren weggebleven, zijn de laatste 6 maanden op tijd gekomen. M. i. is dit een afgeloopen proces.

Met F. B., 34 jaren, ziek sinds 18 maanden, is het weer gegaan als met met zoovele anderen. Na 34 inspuitingen met nastine B, zijn de erythemateuse vlekken wit geworden, de sensibiliteitsstoornissen zijn dezelfde gebleven evenals de verlamming van den n. peroneus dexter, waarmede de ziekte gedebuteerd heeft. In het neusslijm vond ik geene leprabacillen.

Ten slotte nog J. G., een jongen van 17 jaren, die sinds ongeveer 2 jaren lijdende is aan lepra nervorum zonder vlekken. De gevoelsstoornissen op de uiteinden der extremiteiten, de atrophi'e der kleine handspiertjes zijn gedurende de behandeling met 34 injecties nastine B, dezelfde gebleven. Tijdens die behandeling stootte zich uit den linker tweeden teen een stuk necrotisch been af, waarna een atonisch ulcus is ontstaan. Geen leprabacillen.

Waar, zooals wij gezien hebben, zeer vele gevallen absoluut niet luisteren naar deze behandeling, de verbetering in andere zeer betrekkelijk is en op andere wijze verklaard kan worden, is dan ook mijne conclusie:

le. dat het nastine geen specifiek middel tegen de lepra is en

2e. dat nog nader moet worden aangetoond, dat de verbeteringen, die door sommigen na het gebruik van dit middel zijn waargenomen, ook werkelijk daardoor zijn veroorzaakt. Voor zoover ik het kan beoordeelen, is ook dit laatste niet het geval.