schreef deze auteur toe aan epilepsie, doch later is gebleken, dat dit veel meer door hysterie dan door epilepsie veroorzaakt wordt. Regis in zijn Précis de Psychiatrie bl. 148, noemt dit verschijnsel „Dromomanie", een term, oorspronkelijk gebruikt voor een „impulsion a la fugue" bij dégénérés. Hij stelt voor, deze term dromomanie ook uit te breiden voor deze impulsie bij hysterici en epileptici.

Maar ook de tijd van Juni tot September gedurende zijn verpleging in de blokzaal, is m. i. een tijd, doorgebracht „en état second". Er is totale amnesie en als het ware een gat in het geheugen voor dien tijd. Hij herinnert zich absoluut niets, weet van geen blokzaal en wat hij toen gezegd heeft. Hij ziet verwonderd op, dat hij daar een brief geschreven heeft, waarvan hij nu den inhoud in het geheel niet begrijpt, en waarin dingen voorkomen, die heel goed zoo kunnen zijn en dus als clairvoyance kunnen beschouwd worden. Wellicht is hij uit zijn état second ontwaakt door het toeval, dat ik bijwoonde en waarna hij langzamerhand, doch niet opvallend, anders deed. Hem werd het geheugen weder levendig, toen hij naar Lawang ging, zoodat hij aldaar aankomende, in een anderen toestand verkeerde.

Verder pleit voor hysterie de algemeene ongevoeligheid der huid, de bijna opgeheven pharynxreflex en het verminderde gezichtsveld.

De diagnose luidt dus Dégénéré Hystérique.

In het leger deugt deze man niet. Hij heeft reeds vele straffen gehad voor wegloopen, vechten, dronkenschap en goedverkoopen. Naar zijne verhalen, die ik geloof, heeft hij nooit zijn goed verkocht, is hij wel nu en dan dronken geweest, maar werden de vechtpartijen niet veroorzaakt door den genoten drank, maar door zijn emotioneel karakter, dat hem zoo opwond, dat hij niet meer wist, wat hij deed, en dan voor dronkenschap werd gehouden. Het is wonder, dat hij met al zijn vechtpartijen in droomtoestand gepleegd, nooit meerderen heeft uitgescholden, althans in