afstands van Manila. De tocht daarheen gaat per spoor tot Camp. No. 1 voorbij Dagupan, waar wij den volgenden morgen ten 7 nre aankwamen en van daar per automobiel over den prachtigen bergweg, aan wiens aanleg reeds ± 5000000 dollars werden ten koste gelegd. Deze weg, zeker een der schoonste bergwegen, die met het moderne vervoermiddel kunnen worden bereden, kronkelt zich door kloven en over bergpassen (ongeveer 200 bruggen), langs bergstroomen en watervallen naar den in het hart van het gebergte van Noord-Luzon gelegen „Summer Capital of the Philippine Islands", met zijn heerlijk frisch klimaat, zijn prachtige natuurtafreelen en zijn rijken schat van pijnboomen en fraaie bloemen. Zoo ergens, dan kan zeker hier herstel gevonden worden van de krachten, die in het uitputtende leven, door de Amerikanen in dit tropische land geleid, noodzakelijk spoedig moeten verloren gaan. Baguio is dan ook het sanatorium, waar ieder ambtenaar jaarlijks voor minstens 14 dagen heen wordt gezonden. Bestaat voor dezen of genen de wenschelijkheid dien tijd te verlengen, dan kan dit geschieden en wordt zulk een ambtenaar tijdelijk belast met werkzaamheden op een der aldaar aanwezige Gouvernements bureaux. Zorg voor een ondeikomen behoeft de naar Baguio gezondene niet te hebben, want het Gouvernement bouwde er zeer goede woningen, waarin hij zijn intrek kan nemen. In Juli 1909 weid er een hospitaal geopend voor 44 lijders, een iiTrichting, die een lust is voor het 003 oin te aanschouwen, en dit jaar zou er een gelegenheid tot stand komen voor de verpleging van lijders aan tuberculose. Het militaire departement is er vertegenwoordigd door een goede kazerne, uitstekende woningen voor officieren met hun gezinnen en een net ingericht militair hospitaal te Camp John Hay. Ook voor onderwijs wordt er gezorgd. Voor den particulier, die van het heerlijke bergklimaat wil genieten, bestaan er twee goede hotels. Niets wordt