Toch vertrouw ik, dat die therapie 't eenmaal winnen zal, zij 't dan ook na mijn dood.

Wel vrees ik echter, dat het mijn antagonisten hier in Indië gelukken zat, dit zoo lang tegen te houden, dat een mogelijke nieuwe epidemie in een zeehaven als Hamburg mijn therapie tot haar recht zal brengen, maar als de methode van Dr. Al. Fischer, en dat men haar dan later, wanneer die ziekte hier weder eens uitbreekt, als een weldaad uit den vreemde van daar zal moeten overnemen.

„Maar dat zou al te bar zijn"! schreef mij een zeer hoog geplaatst collega, 't Is wel mogelijk, maar een uitspraak als die van onzen verslaggever, laat zij een dwaling zijn, moet die kans doen toenemen, omdat zij de erkenning der waarheid misschien wel weder ettelijke jaren langer tegenhoudt.

Dr. Fischer spreekt in zijn goed geschreven, soms van geest tintelende geschriften altijd v.an zijn methode, zonder ooit mijn naam te noemen, behalve eens in antwoord op een brief van mijn jongsten broeder.

De kans om mijn arbeid — ik heb nooit eigen voordeel ermee beoogd —recht te doen wedervaren, is er weder geweest, maar verloren gegaan, zoowel door den invloed van de officieel geijkte dwaling van den verslaggever als door 't afwijzen van mijn aanbod om te Batavia mijn therapie tegenover een bevoegde commissie te komen verdedigen.

Evenals in 1896, toen mijn redelijk voorstel om in alle kazernes, gevangenissen en hospitalen en andere inrichtingen (ook in de scholen) fleschjes met kleine hoeveelheden goede creoline gereed te doen houden, oin die volgens artselijke aanwijzing aan ieder, die ziek werd onder verschijnselen, 'die aan cholera konden doen denken, te doen ingeven, na eerst zijn afgang te hebben opgevangen, om die, ter vaststelling der klinisch nog onzekere diagnose, aan den bakterioloog over te geven, afgewezen werd.