ruimte verbiedt hier echter nader op in te gaan, waarom belangstellende lezers naar het oorspronkelijke worden verwezen.

Ten slotte zij medegedeeld, dat schrijver in zijn geschrift de hoop uitspreekt, dat zijn mededeelingen er toe mogen bijdragen, de intra-veneuse resp. intra-musculaire inspuiting van het diphtherie-serum in ruimere kringen ingang te doen vinden.

Dr. O. L. E. de Raadt.

Long Iram, Juli 1909.

In de Excerpta Medica N<3. 9 van den 18en jaargang werd mijn aandacht getrokken door een artikeltje van San. Rat Dr. Gust. Schichhold, getiteld: „Eine einfache Behandlungsmethode der Schultergelenksluxationen". In het kort komt de zaak hierop heer:

De patiënt gaat op een stoel zitten, de medicus gaat aan de zieke zijde staan, hetzij recht voor den naar beneden hangenden arm (luxatio praeglenoidea), hetzij iets meer ter zijde (luxatio retroglenoidea). De arm wordt zoover opgetild, tot de medicus den onderarm, even boven het polsgewricht, tusschen zijn dijbeenen kan klemmen. Zoo wordt de arm door de adductoren vastgehouden, en terwijl nu de medicus bij aaneengesloten voeten z ch langzaam achterover buigt, wordt er door zijn gewicht een zeer aanzienlijke tractie uitgeoefend in de richting van den arm naar beneden. Hat groote voordeel is gelegen:

1. daarin, dat men zelf de aan te wenden kracht precies kan regelen.