Kritieken en Referaten.

Morgenroth. Ueber Diphtherietoxin lnd Antitoxin.

In een aldus getiteld hoofdstuk legt Prof. Morgenroth uit Berlijn in de Therapeutische Monatshefte (Heft 1, Januari 1909) zijne beschouwingen neer over het toepassen der serum-therapie bij diphtherie.

De slotsom, waartoe hij komt, is, dat de tegenwoordig gangbare methode van de toepassing van het serum niet deugt, althans niet voor zware gevallen van diphtherie en wel op grond van de volgende motieven:

le Omdat veel te weinig immuniteitseenheden worden ingespoten;

2e Omdat de applicatie van het serum langs subcutanen weg plaats heeft.

Wat het eerste punt betreft, betoogt Morgenroth de inspuiting van groote hoeveelheden antitoxin op de volgende gronden:

a. Dönitz onderzocht experimenteel de therapeutische werking van tetanus-antitoxin en diphtherie-antitoxin in dien zin, dat hij naging, na hoeveel tijd het antitoxin nog in staat was, om het reeds aan de cel-receptoren gebonden gif weer vrij te maken en hoe de hiervoor noodige antitoxin-quantiteiten zich wel verhielden. Het bleek hem nu, althans in deze dierproeven, dat van een eigenlijk onttrekken aan de cellen van het gif slechts in zeer beperkte mate sprake was, doch tevens, dat voor dit doel reeds na korten tijd groote antitoxi n-hoeveelheden noodig waren.

52