den ongelukkigen afloop was, dat hij tegen den uitdrukkelijken raad van den medicus in, eenige uren na de punctie van zijn bed was opgestaan. Füllebron bericht echter, dat buiten dit geval ook nog meerdere waren voorgekomen van laetalen afloop.

Naar aanleiding hiervan is het dan ook niet ten onrechte, dat Patrick Manson aanbevolen heeft, de milt-punctie te vervangen door de veel meer onschadelijke punctie van de lever.

Toch hebben in mijn geval al deze overwegingen mij niet kunnen afhouden van het doen eener diagnostische punctie der milt. In hoofdzaak heb ik mij hierin laten leiden door twee beweegredenen:

le Door de in te stellen therapie bij den patiënt.

Stel b. v., dat patiënt lijdende was aan malariacachexie, dan zou de milt-punctie waarschijnlijk malaria-parasieten aan liet licht brengen, waar deze in het periphere bloed niet aanwezig waren. (Schaudinn-Ziemann). In geval van positieve malaria-vondst zou de chinine-therapie geïndiceerd zijn, terwijl bij eene eventueele vondst van Leishmaniadonovani eene andere therapie op hare plaats zou zijn.

2e Door het groote belang, dat de tropische splenomegalie in den vorm der Kala-Azar begint te verkrijgen. Immers juist uit de mededeelingen der laatste jaren is gebleken, dat deze ziekte, die in haar epidemischen vorm is beperkt tot bepaalde streken (Assam), endemisch zeer verbreid is (vele streken van Voor-Indië, China, Arabië en N. Afrika). Het is dan ook op het huidige standpunt van het KalaAzar-vraagstuk beslist ommogelijk om te zeggen: „KalaAzar komt in Ned. Indië niet voor". En zelfs al ware dit laatste het geval, dan bestaat met de moderne verkeersmiddelen heel goed de mogelijkheid, dat de ziekte vandaag of morgen hare intrede in onze koloniën zou doen. En waar zij - eenmaal endemisch zetelt, kan ten allen tijde de epidemische vorm optreden.

Geleid door deze overwegingen, heb ik dan den 7den