zoo veel mogelijk aseptisch uit te praepareeren en deze in de buikholte van met gabba gevoede kippen te brengen. Bij eenigen werden de zieke zenuwen in collodiumzakjes opgesloten, om een eventueel daarin voorkomend organisme tegen de phagocyten te beschermen. Noch de vrij in de buikholte gebrachte zenuwen, noch die in collodiumzakjes, deden de kippen eenig kwaad (serie 2); wij vonden de zakjes later aan het peritoneum door een bindweefselhulsel vastgelegd; tot andere afwijkingen hadden zij geen aanleiding gegeven.

Het onderzoek naar den inhoud der collodiumzakjes leverde

ook niets op; want wel werden enkele bacteriën aangetroffen,

doch in een contrölebuisje met enkel bouillon werden dezelfde staafjes gevonden, en bij cultiveering bleken het slechts banale saprophyten te zijn.

Het inspuiten met bloed van zieke kippen geschiedde intraperitoneaal. Wij kozen deze wijze, omdat subcutane inspuitingen niet zoo dikwijls achter elkander konden plaats hebben, daar de resorptie dan niet altijd vlug genoeg was, en er bovendien in de buikholte veel meer plaats is. Daar de buikholte der vogels niet een enkele holte is, maar uit verschillende luchtzakken bestaat, is het, als men groote hoeveelheden inspuiten wil, gewenscht, dit op twee of meer plaatsen te doen. De inspuitingen werden met verschillende tusschenpoozen gedaan, dikwijls om den anderen dag, soms met langer tusschenruimte, al naar gelang er zieke kippen in vooraad waren, want men moet altijd een kip laten doodbloeden, om een voldoende hoeveelheid bloed te krijgen.

Meestal werden slachtkippen, dus hoofdzakelijk jonge haantjes gebruikt. Deze worden over het algemeen spoediger ziek bij voedering met afgewerkte rijst dan andere en vooral dan kippen. Daar zij echter kort voordat zij ziek worden reeds belangrijk vermageren, is hunne totale hoeveelheid bloed niet groot. Als men het groote bloedvat aan de rugzijde van den hals blootlegt en opent, krijgt men nog