orberd, enkelen echter gaven er de voorkeur aan,'s ochtends slechts de helft in te nemen, de andere helft thuis, 's middags of 's avonds.

De suikerbepalingen werden in den regel verricht aan monsters, genomen van de verzamelde urine van 24 uren, en wel naar de door Schoorl gewijzigde methode van Lehmann '). Nu en dan controleerde ik de verkregen cijfers ook met den polarimeter en vond steeds, de draaiing op rekening van glucose stellend, voldoende overeenstemming.

De bepaling van de per etmaal opgenomen hoeveelheid koolhydraat en van het quantum urine stuitte natuurlijk somtijds op gebrek aan medewerking van de zijde der patiënten. Dat een suikerzieke geen suiker mag eten, daarvan zijn allen bij voorbaat overtuigd; ja, de vrees voor het geringste spoor suiker grenst vaak aan het belachelijke. Ook rijst heeft een slechte reputatie, terwijl daarentegen aardappelen en brood, inzonderheid geroosterd brood en het zgn. Graham-brood, veelal voor onschadelijk gehouden worden, evenals verschillende oebi's 2). Verbiedt men nu deze voedingsmiddelen geheel en al, dan zal de patiënt zich daar nog in schikken of zulks althans beproeven. Staat men echter bepaalde gewichtshoeveelheden toe, vergt men dus dagelijks een paar wegingen en het maken van eenige aanteekeningen, dan wordt het menigeen te machtig: men kan praten zooveel men wil, telkens krijgt men weer onvolledige mededeelingen in plaats van cijfers. Van hun kant stellen deze menschen alleen belang in het, op zich zelf weinig zeggende, gehalte van de urine aan suiker. Ik moet echter erkennen, dat ik ook eenige zeer volgzame patiënten gehad heb, die, het nut van dezen maatregel inziende, geregeld nauwkeurige opgaven verstrekten.

>) Ned. Tijdschr. v. Pharm. 1899, 209.

■) Inderdaad schijnt rijst vaak ongunstiger te werken dan een aequivalente hoeveelheid aardappelen of brood, maar dit onderscheid wordt door velen te hoog aangeslagen.