Pulmones geen afwijkingen.
Cor: bij percussie is de hartdofheid naar rechts wat uitgebreid: hartactie versterkt. Pols 92. Harttonen vrij zuiver.
In den buik geen afwijkingen; zichtbare pulsaties in den scrobic.cordis. Lever en milt niet palpabel.
Reflexen verhoogd.
Geen struma; wel hyperidrosis.
Patiënt is niet lastig of brutaal, maar komt telkens bij den Direkteur der gevangenis op 't rapport om onbeteekenende vragen te doen ; het wordt hem onverschillig of hij zich goed of slecht gedraagt, daar het zich niet laat aanzien dat hij ooit de gevangenis zal verlaten. Of hij psychisch geheel normaal is, wordt betwijfeld en wordt derhalve een observatie wenschelijk geacht. Patiënt is prikkelbaar, spoedig driftig: bij de minste aanleiding wordt hij brutaal, onhandelbaar, komt mij voor psychisch minderwaardig te zijn en niet geheel toerekenbaar.
17 Februari. Vraagt om een hoofdkussen, omdat zijn hoofd pijn doet
Afebriel.
18 Februari. Klaagt over hartkloppingen ; niet rooken.
20 Februari. Vraagt om katjang idjoe.
21 Februari. Zegt zich vermoeid te gevoelen.
28 Februari. Klaagt over pijn in de nek- en rugspieren; toestand onveranderd, is zeer pirkkelbaar, zoekt ruzie met andere zieken, wordt brutaal.
temp. 3S/S 38. 368 367.
„ V» 365 afebriel.
27 Maart. Patiënt is zoo lastig, dat, een langer verblijf in het hospitaal niet noodig zijnde, hij weder wordt uitgeschreven.
En nu zijn laatste vergrijp :
Het proces-verbaal van den 16den Mei 1907 van den Directeur der strafgevangenis luidt verkort: Heden morgen werd mij gerapporteerd, dat, toen op het ziekenrapport ten 6*/, uur v. m. de Officier van Gezondheid na onderzoek van den inlandschen gevangen fuselier Aban, die zich had ziek gemeld, tegen dezen fuselier de woorden sprak : „kowé bisa pegang dienst" de fuselier Aban den sergeant van de week in het gezicht sloeg en daarbij de woorden uitte: sini binatang, anak soendel.
13 Mei 's avonds zou hij rijst hebben gegeten op zijn slaapplaats. De sergeant van de week waarschuwde hem, dat niet meer te doen.