alexinen. Om dit te bewijzen bracht bij per rectum bacillus prodigiosus in den darm en spoot nu, om de naar hij meent circuleerende alexine vast te leggen, roode bloedlichaampjes in van een geit. Daarna gaat de bacillus prodigiosus snel in het bloed over. Zelfs wanneer deze proef altijd met denzelfden uitslag kon worden genomen, schijnt mij de verklaring toch niet de juiste, daar omtrent het circuleeren van vrij alexine volstrekt niet de minste zekerheid bestaat.

Het darmslijinvlies van jonge dieren laat, zooals uit de proeven van Ficker ') moet worden afgeleid, veel gemakkelijker bacteriën door dan dat van volwassenen. Gaf hij aan nog zuigende konijntjes, honden of katten, bacteriesuspensies per os, dan konden die nog tijdens de digestieperiode in het bloed en de organen worden aangetoond. Bij konijntjes kon reeds één uur na de voedering bacillus prodigiosus uit lever, nieren en hartebloed worden gekweekt. Tuberkelbacillen waren na 2'/2 uur in de darmvlokken te vinden.

Bij volwassen dieren, nl. hond en kat, werden de prodigiosus-bacteriën nimmer in het bloed of in de organen aangetroffen, wanneer die slechts één keer in het voedsel werden gedaan. Wel bij volwassen konijnen. Gewoonlijk schijnt het bovenste gedeelte van den dunnen darm de plaats te zijn waar de bacteriën door het slijmvlies heengaan, maar het is mogelijk over de geheele uitgestrektheid, tot aan het coecum.

Hilgermar 2), die de proeven van Ficker herhaalde, trachtte door mikroskopisch onderzoek van den darm te ervaren of de bacteriën werkelijk door het slijmvlies heengaan. Hij gebruikte voor dat onderzoek pathogene en niet

4) Ficker. Ueber die Keimdichte der normalen Schleimhaut des Intestinaltraktus. Archiv für Hygiëne Bd. 52.

3) Hiloermar. Die Bakteriendurchlassigkeit der normalen Magendarmschleimhaut im Saüglingsalter. Archiv für Hygiëne, Bd. 54.