hoek naar buiten om hem dan na eenige dagen te verwijderen door licht te trekken, zonder het lid om te draaien. Maar op die manier laat men in den conjunctivaalzak een langen draad, dien men eerst verwijderen kan wanneer men de hechting heeft doorgesneden, hetgeen zeker niet altijd precies op het door den chirurg gewenschte oogenblik zal gebeuren.

Om al die moeielijkheden te voorkomen steek ik de naald door de heele dikte van het ooglid en knoop ik de twee einden op de huid. Ziehier hoe ik te werk ga. Nemen wij als voorbeeld de excisie van een granuleuse overgangsplooi met het aangrenzend gedeelte van den tarsus. Nadat het zieke weefsel weggenomen is, leg ik de hechting zoo, dat eerst de bovenste wondlip van binnen naar buiten en daarna de onderste wondlip van buiten naar binnen doorgestoken wordt, zoodat nu de twee einden van den draad zich in de wond bevinden en de lus op het slijmvlies, dus precies andersom dan gewoonlijk het geval is.

Daarna voer ik de twee einden van den draad door het oog van één naald en met deze alzoo dubbel gearmeerde naald doorsteek ik het ooglid in zijne geheele dikte van den bodem der wond tot op de huid, en hier, op de huid, knoop ik de twee einden over een klein rolletje gaas.

Deze hechting heeft een dubbel voordeel.

Ie. Zij ontlast den conjunctivaalzak van den knoop en van de draden. Zij laat daarin slechts een klein eindje van de lus, dat buitendien door den knoop naar voren getrokken wordt en het oog onmogelijk prikkelen kan.

2e. De draden kunnen op het gewenschte oogenblik op de meest gemakkelijke wijze en zonder het ooglid om te draaien verwijderd worden.

Sedert een jaar heb ik deze sutuur bij een vrij groot aantal excisies van de overgangsplooi en bij eenige tarsectomieën toegepast en meen ik ze met een gerust geweten te mogen aanbevelen. Het spreekt van zelf dat zij onder