Oorspronkelijke Bijdragen.
Bijdrage tot de chirurgie der oogleden
DOOR
Dr. L. STEINER.
(met een plaat).
I.
Een nieuwe hechtingswijze van het bindvlies.
De suturen van het palpabele gedeelte van het bindvlies zooals ze tot dusver werden verricht, hadden een dubbel nadeel: zij dwongen ons om in den bindviieszak een knoop en een eind draad achter te laten, die daar de rol speelde van een hinderlijk en irriteerend vreemd lichaam.
Dat was vooral onaangenaam wanneer de hechting op een gedeelte zat, dat zich bij gesloten oogleden tegenover het hoornvlies bevond, bij voorbeeld na eene tarsectomie, en hierin is vermoedelijk de reden gelegen, waarom de meeste ophtalmologen na deze operatie geen hechtingen aanlegden en slechts de wondranden zoo goed mogelijk adapteerden. Het tweede nadeel was dat het verwijderen van deze suturen een lastige bewerking, was. Men moest daarvoor het ooglid omdraaien, het slijmvlies in zekere mate spannen en daarbij kon het licht gebeuren dat de pas gesloten wond zich weer opende en het heele resultaat der hechting verloren ging. Dat deze inconveniënten ernstig genoeg waren blijkt wel daaruit dat pogingen om ze uit den weg te ruimen niet zijn achterwege gebleven.
Zoo laat bij voorbeeld Falta, na geknoopt te hebben, den eenen draad lang en leidt hem door den temporalen oog-
1