IN KORT BESTEK

Opnieuw heeft een bedrijf zoveel mogelijk de verschillen tussen arbeiders en beambten uit de c.a.o. verwijderd. Ditmaal is het het Shell-concern, dat de integratie heeft ingevoerd, omdat door de voortschrijdende automatisering inde Shell-bedrijven steeds meer een beroep wordt gedaan op hoogwaardig personeel, ook inde uitvoerende sector.

Onderzoekingen leveren vaak interessante uitkomsten op. Wie had bijvoorbeeld gedacht, dat maar liefst 75% van alle Nederlanders weinig of nooit ineen horecabedrijf komt? Dit blijkt uiteen onderzoek van het NIPO, verricht in opdracht van het Bedrijfschap Horeca, dat uit de enquête de conclusie heeft getrokken, dat de prijsstop van minister Den Uyl „van te verwaarlozen betekenis is voor het drukken van de kosten van levensonderhoud”.

Al eerder, ook in dit blad, is er tegen gewaarschuwd om aan bevindingen uit opinie-onderzoekingen te grote waarde toe te kennen. Wat betekent bijvoorbeeld „weinig ineen horecabedrijf komen"? Een keer per maand of hoogstens één keer per dag? En hoeveel mannen zullen een interviewer eerlijk zeggen, dat ze „regelmatig” of „vaak” ineen horecabedrijf komen? Men dient dan ook voorzichtigheid te betrachten met het hanteren van conclusies. En zeker met het op deze wijze presenteren van de „publieke opinie” overeen overheidsingrijpen.

In De Telegraaf heeft mr. L. de Blécourt, oud-politierechter te Amsterdam, opnieuw een rancuneus pleidooi gevoerd voor zwaardere straffen voor misdadigers. De oud-rechter schaamt zich niet om te schrij – ven over „tuig”, „gespuis” en dat „gezagshandhaving over de gehele linie broodnodig is” omdat men van hoog tot laag de huidige „chaos” beu is. Het is wellicht goed de aandacht te vestigen op een artikel uit het Parool van dezelfde week, waarin een Surinaams advocaat klaagt, dat de Nederlandse rechters soms milder zijn voor blanken dan voor kleurlingen. Volgens het Parool heeft mr. L. de Blécourt eens inde rechtszaal een zeer kwalijke uitlating gedaan. „Wijzend op een hem onbekende neger inde getuigenbank”, vroeg hij aan de deurwaarder: „Wie is daar op de derde rij die onderbelichte meneer?” aldus het Parool.

Het Centraal Bureau voor de Statistiek heeft bekend gemaakt, dat van de studenten aan een universiteit of hogeschool, die inde jaren 1948—1950 begonnen te studeren, de helft tot tweederde hun studie heeft voltooid. De overigen hebben hun studie voortijdig afgebroken. Van de meisjesstudenten was het beeld precies omgekeerd: een vierde tot de helft heeft de studie voltooid. Het zou wel interessant zijn deze zelfde gegevens te vernemen overeen recentere periode.

Een categorale vakbond van spoorwegpersoneel heeft in zijn blad geklaagd over het slechte uniform, dat de personeelsleden van de Spoorwegen dragen. „Als het uniform nog nieuw is, lijkt het heel wat, maar na zes maanden ziet de drager er al uit als een vagebond. De snit is erbarmelijk en de kwaliteit is zo slecht, dat het unifrom na vier maanden glimt als een spiegel en rijp is voor de voddenman” aldus deze vakbond.

„De Nederlandse Industrie”, het blad van het Verbond van Nederlandse Werkgevers, heeft gewaarschuwd tegen de neiging om steeds duurdere en mooiere relatiegeschenken te geven. „Er ligt een hemelsbreed verschil”, zo schrijft het blad, „tussen een geschenk dat een vriendschappelijke attentie is en het geschenk, dat onbewust en onbedoeld de ontvanger in verlegenheid brengt en dat zelfs het gevaar in zich draagt een soort verplichting op te roepen”.

Enkele weken geleden is inde Bondsrepubliek de tienmiljoenste Volkswagen van de band gelopen. Het geweldige concern produceert nu elke acht seconden een

Volkswagen.

„Het komt onder onze leden nog vaak voor, dat ze tegen hun werkgever niet durven zeggen dat ze georganiseerd zijn. Ze zijn bang voor maatregelen, voor ontslag zelfs. Bij veel werkgevers, met wie wij te maken hebben, constateren we nog een onderwetse mentaliteit ten opzichte van de vakbonden.” De vakbondsleden op wie deze woorden betrekking hebben zijn handelsvertegenwoordigers, handelsagenten en verzekeringsinspecteurs, en de man die de woorden uitspreekt is de heer P. J. M. de Graaf, de voorzitter van hun katholieke vakbond „St.-Christoffel”. We hebben met hem en met de secretaris van zijn vereniging, de heer F. J. G. Werter een gesprek gehad over de vaak kwetsbare positie van de vertegenwoordiger. Dat komt, omdat de vertegenwoordiger een andere arbeidsverhouding met zijn werkgever heeft dan een uitvoerende of een andere mediale werknemer, vaak een individuele en vertrouwelijke verhouding.

„We hebben het vorig jaar meegemaakt” zegt de heer Werter, „met de nieuwe huurcompensatie. Op grond vaneen nieuwe formulering van de beschikking kon voor het eerst iedere vertegenwoordiger aanspraak maken op huurcompensatie. Veel leden hebben de huurcompensatie gekregen, maar verschillende ook niet. En als wij dan voorstellen om met de werkgever te gaan praten, dan wilden ze dat niet hebben. „Doe dat maar niet” zeiden ze dan. „Dan weet hij, dat ik lid ben en dat heb ik liever niet”. En dit zijn geen op zichzelf staande gevallen, nee, dit komt regelmatig voor".

zich bemoeit met zaken tussen hen en hun vertegenwoordigers.”

Oude mentaliteit

Voorzitter De Graaf vindt dat die vrees bij zijn leden eigenlijk niet meer zou moeten bestaan. Het recht van organisatie is er toch niet voor niets.

„Maar uit de praktijk blijkt, dat die vrees in vele gevallen toch wel gerechtvaardigd is. Er zijn nog te veel werkgevers met een ouderwetse mentaliteit en een min of meer paternalistische instelling, die niet aanvaarden dat een organisatie

De K.A.J. en de V.K.A.J. zullen inde loop van het volgend jaar één beweging gaan vormen, die de naam K.W.J. zal voeren: Katholieke Beweging voor Werkende Jongeren. De structuur van deze nieuwe beweging zal op vele punten afwijken van de huidige organisatie. Dit besluit is genomen door meer dan 150 leiders en leidsters, die deel uitmaakten van de Nationale Raadsvergaderingen van K.A.J. en V.K.A.J., die voor het eerst samen werden gehouden. Drie dagen lang, van vrijdag 17 tot en met zondag 19 september, hebben de leiders en leidsters op kasteel Bouvigne zich inde vormgeving van hun beweging en het nieuwe jaarprogramma verdiept. De nieuwe structuur van de K.W.J. is in grote mate afgestemd op de nieuwe structuur van het N.K.V., maar toch dient de structuurwijziging van de K.A.J. los te worden gezien van die van de K.A.B.

Geen diocesane bonden meer

Behalve het verwijderen van het woord „arbeidersjeugd” uit de naam van de beweging, waardoor men duidelijk wil maken, dat de K.W.J. zich richt tot alle werkende jongeren, is ook het samengaan van jongens en meisjes in één beweging een van de belangrijkste punten van de structuurwijziging. De gescheiden beweging voor jongens en meisjes werd de laatste jaren steeds meer als een belemmering ervaren. Voorts zullen de zelfstandige diocesane bonden verdwijnen en, evenals in het N.K.V., plaats

Veel vertegenwoordigers zwijgen over lidmaatschap van vakbond

rentiebeding voor vertegenwoordigers, die minder dan ƒ 15.000,— verdienen.” Waarom St.-Christoffel garanties wil, kan de heer Werter duidelijk maken aan 'de hand van sprekende praktijkgevallen. Er was b.v. een vertegenwoordiger vaneen groothandel in kaas; in zijn arbeidsovereenkomst was het beding opgenomen, dat hij gedurende een jaar na zijn ontslag in zijn rayon geen kaas mocht verkopen. Hij kreeg een andere betrekking bij een groothandel in comestibles, in echte specialiteiten. In het zeer groot assortiment van deze firma kwam één doosje exquise Zwitserse kaas voor. Zijn oude werkgever kreeg het te horen en binnen precies 19 dagen stond deze vertegenwoordiger op straat. De werkgever had een kort geding tegen hem aangespannen en gewonnen. „En dan te bedenken, dat hij vroeger zuivelbedrijven bezocht, en in zijn nieuwe betrekking een heel ander soort klanten had, nl. speciale comestibleszaken. Uiteindelijk heeft deze vertegenwoordiger de zaak in hoger beroep gewonnen, maar door alle ellende was hij toch gedwongen om weer een andere betrekking te zoeken”.

Veel juridisch werk

Bij Sint-Christoffel slorpen de kosten, voor het juridisch advies- en bijstandswerk een groter gedeelte van de contributie op dan bij andere bonden. Maar het bestuur heeft dat er graag voor over, want het komt de binding met het lid ten goede. „Juist door de kwetsbare positie van de vertegenwoordigers is hun band met onze vereniging groter dan bij de meeste andere bonden” vindt voorzitter De Graaf.

We willen b.v. ook geen concur-

K.A.J. EN V.K.A.J. GAAN EEN BEWEGING VORMEN

Structuurwijziging brengt modernisering

van Eekert, die binnenkort secretaris van de Europese K.A.J. wordt. Arbeidsverbod voor 14-jarigen Wil Verhoeven behandelde in zijn jaarrede ook enkele actiepunten' van de K.A.J. Onder meer wees hij op het voorwaardelijk arbeidsverbod voor 14- jarige jongens, dat sinds kort van kracht is geworden en waaraan de bepaling verbonden is. dat een jongere een dag per week vormend onderwijs moet kunnen volgen. Wil Verhoeven herhaalde de wens van de K.A.J., dat deze dag uitgebreid wordt tot twee dagen, waarvan een dag besteed zou kunnen worden aan vakopleiding en de andere aan levensvorming. De actie Wereldwijd blijft vitaal: in het komende jaar zullen er weer drie groepen uitgezonden worden, terwijl diverse projecten in voorbereiding zijn.

Volgens de heer De Graaf komt deze achterlijke instelling van de werkgevers meer voor bij de kleine dan bij de grote ondernemingen. En het meest, vindt de heer Werter, die het juridisch bijstandswerk onder zijn hoede heeft, in bedrijfstakken, die uit de ambachten zijn ontstaan en in verschillende sectoren van de groothandel. De secretaris geeft een sprekend voorbeeld van deze mentaliteit: een vertegenwoordiger inde schoenindustrie had een besteedbaar inkomen van ƒ 9000,—. Zijn bruto-inkomen was veel hoger (ƒ 16 a 17.000,—), maar hij moest zelf zijn kosten van verwerving betalen. De werkgever weigerde hem de vakantietoeslag van 4% uit te betalen. St.-Christoffel ging er op af, de werkgever zegde toe, dat hij de vakantietoeslag zou uitbetalen, maar hij deed het niet. Hij verschool zich achter de tekst van de regeling, waarin stond, dat de toeslag bij voorkeur aan het begin van de vakantie uitbetaald moest worden. „Ik doe het aan het einde van het jaar” zei de werkgever. Nadat er nog wat heen en weer

maken voor districten, waarvan er inde K.W.J. ongeveer 25 zullen worden opgericht. Deze wijziging vloeit vooral voort uit de omstandigheid, dat er door de zelfstandigheid van de diocesane bonden geen directe verbinding bestond tussen de nationale leiding en de plaatselijke afdelingen, die in het kajotterswerk de belangrijkste plaatsen van activiteit zijn. Jongeren vormen zélf beweging De belangrijkste reden van de structuurwijziging is echter het verlangen om de niet-vrij gestelde leiders en leidsters meer verantwoordelijkheid en invloed op de beweging te geven. Door de groei van het aantal vrijgestelden gedurende de laatste jaren was deze invloed te gering. Inde nieuwe structuur zullen de niet-vrijgestelden meer invloed en verantwoordelijkheid krijgen dan de vrijgestelden. De voorzitter of

gepraat was, kreeg de vertegenwoordiger uiteindelijk na veel moeite enkele dagen vóór Kerstmis zijn vakantietoeslag. „En nu komt hét pas” zegt de heer Werter, „enkele weken later loopt de werkgever naar het arbeidsbureau voor een ontslagvergunning voor deze vertegenwoordiger. Wegens reorganisatie.”

Concurrentiebeding brengt vaak moeilijkheden

Een erg teer punt inde rechtspositie van de vertegenwoordiger is het concurrentiebeding, dat hem verbiedt om na zijn ontslag bij een bepaalde werkgever in dienst vaneen andere werkgever te treden en dezelfde goederen te verkopen. Het gebeurt vaak, dat een vertegenwoordiger, die jarenlang, soms zelfs 20 a 30 jaar, bij een bedrijf werkt, opeens een concurrentiebeding ter ondertekening onder de neus geschoven krijgt. „Uiteraard hebben wij begrip voor de positie van de werkgever” zegt de heer De Graaf, „soms kan een werkgever niet buiten een concurrentiebeding, maar wij willen óók garanties en waarborgen voor de werknemer.

voorzitster van het district zal altijd een niet-vrij gestelde zijn, die ook deel uitmaakt van het nationaal bestuur, waarin de niet-vrij gestelden de meerderheid vormen. Wil Verhoeven nieuwe voorzitter Tijdens de Nationale Raadsvergadering werd de 27-jarige Wil Verhoeven uit Den Bosch tot voorzitter van de K.A.J. gekoenz. In zijn jaarrede gaf hij een uitvoerige schets van de nieuwe beweging, waarvan hij vooral het apostolaatskarakter benadrukte. Hij wees ook op de mentale verbondenheid met het N.K.V. Er werd tijdens deze vergadering het afscheid gevierd van maar liefst drie nationale bestuurders: van Gerard van Bakel, die de K.A.J. enkele maanden geleden heeft verlaten na een heel langdurig dienstverband, van voorzitter Wim Zondag, en van de secretaris Henk

gescheiden beweging steeds meer een belemmering