Vakbeweging wil spoed met nieuw loonpolitiek systeem

Er is geen uitzicht, dat het nieuwe loonpolitieke systeem, zoals dat momenteel inde S.E.R.-commissie, onder voorzitterschap van prof. Vander Grinten, wordt voorbereid dit najaar reeds volledig in werking kan treden. Men herinnert zich, dat de drie Nederlandse vakcentralen reeds in mei van dit jaar hun visie op een nieuw systeem van loonpolitiek op tafel hebben gelegd. Sindsdien is er nu niet bepaald spoed gezet achter de realisering van dit nieuwe systeem.

Weliswaar heeft de Minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid de S.E.R. om advies gevraagd en is sinds enige tijd een commissie uit de S.E.R. doende om het eens te worden overeen advies, maarde vorderingen van deze commissie worden niet op de laatste plaats gefrustreerd door de onduidelijkheid die de werkgeversorganisaties ten toon spreiden.

Niet alleen zijnde werkgeversorganisaties onderling nog verdeeld maar ook in eigen huis schijnen de werkgevers moeite te hebben met de oplossing van dit vraagstuk.

loonpolitiek systeem hebben zij in ieder geval tot nu toe niet geleverd.

Wat zij tot nu toe naar buiten hebben gebracht is in ieder geval bitter weinig. Een constructieve bijdrage tot een nieuw

N.K.V. bepaalt standpunt

inzake niet-vrije vakbeweging

Het Nederlands Katholiek Vakverbond meent, dat het Internationaal Christelijk Vakverbond (1.C.V.) waarbij het is aangesloten contacten mag en kan hebben met elke andere internationale organisatie, ook al heeft deze andere organisatie een verwerpelijk uitgangspunt en een verwerpelijk beleid. Het N.K.V. zal dit standpunt aan het I.C.V». kenbaar maken naar aanleiding vaneen enquête die onder alle bij het I.C.V. aangesloten organisaties is ingesteld over betrekkingen met landen waar de vrijheid van vakverenigingen niet gerespecteerd w'ordt. Deze enquête is onder meer het gevolg van bezoeken van Russische vakbewegingsdelegaties aan Nederland en invitaties van de Russische vakbeweging aan de Nederlandse om een bezoek aan de Sovjet Unie te brengen. De contacten, zo meent het N.K.V., behoren zich echter, indien het gaat om internationale organisaties die de vrijheid van vakvereniging niet respecteren, niet zo ver uitte strekken dat het tot samenwerking komt. Briefwisseling, uitwisseling van publikaties, wederzijds bezoek zijn zaken van opportuniteit. Wat het contact tussen de bij het I.C.V. aangesloten na-

RUIMZICHT Uitgave Stichting N.K.V.-bladen Verschijnt eens per 14 dagen 30 sept. 1965 14e jaargang nr. 13 Redactie: drs. Th. Coppes H. ten Brink F. G. van der Gun P. J. J. van Hout L. M. Beumer P. van Seeters Redactie en administratie: Oudenoord 12 – Utrecht Telefoon (030) 1 39 25 Giro 398740 Abonnementsprijs: Voor leden f 5,—. Voor niet-leden ƒ 10,— per jaar

Beraad in S.E.R. vordert langzaam

Inde Stichting van de Arbeid heeft een commissie van werkgevers en werknemers enkele vrijwel vruchteloze vergaderingen achter de rug en de discussies binnen deze commissie zijn gestaakt toen een S.E.R.-com-

tionale organisaties of vakinternationales met de niet vrije organisaties betreft meent het N.K.V., dat nationale vakverbonden in principe geen contacten van welke aard ook behoren te hebben met niet-vrije vakverbonden in andere landen zonder dat het I.C.V. hiervan kennis draagt. Wederzijdse bezoeken, uitwisseling van publikaties, briefwisseling met niet-vrije vakverenigingen lijken het N.K.V. echter niet aanvaardbaar. Aan de desbetreffende organisaties moet evenwel duidelijk gemaakt worden dat dergelijke contacten niet een wezenlijke aanvaarding of erkenning van de vakvereniging inhouden.

MINISTER BOGAERS OPENDE NIEUW VOLKSKRANTGEBOUW

1 Het grootste sociale probleem : ■ van deze tijd is al lang niet – meerde hoogte van het loon, de duur van de arbeidsdag en 1 de aanvulling van de sociale ; voorzieningen. Zij moet veeleer gezocht worden in het niet te ; loochenen feit, dat de groep ■ van mensen, die het grote voorrecht genieten elke dag weer opnieuw het dikwijls niet on. der woorden te brengen geluk eigen aan de scheppende arbeid, te mogén proeven, voortdurend kleiner wordt. Dit verklaarde zaterdagmorgen d.e Minister van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening, drs. P. C. W. M. Bogaers, tijdens de officiële opening van het nieuwe Volkskrantgebouw in Amsterdam. Welvaart noemde de minister niet een zaak van steeds meer en van immer groeiende produktie. Ons welzijn hangt niet alleen van het loonzakje af. Daar is nog wel iets anders voor nodig. Ook de sfeer waarin wij werken en leven, het wederzijds begrip, de onderlinge steun, de belangstelling voor elkaar en het samen zoeken naar oplossingen voor proble– men zijn belangrijk en zelfs es-

missie zich over het nieuwe loonpolitieke systeem ging buigen.

In deze commissie ontbreken evenwel in overwegende mate de loondeskundigen van de werkgeversorganisaties (meestal secretarissen) omdat men er de voorkeur aan heeft gegeven de beraadslagingen op beleidsniveau, dus door bestuursleden, te voeren.

Dat is natuurlijk het goed recht van de werkgevers, maarde representanten inde S.E.R.- commissie van de werkgevers bevinden zich natuurlijk niet bepaald direct op bekend terrein. Dat het daarom allemaal wat langer duurt dan verwacht werd laat zich begrijpen. Trouwens los hiervan is een aantal wetswijzigingen noodzakelijk en daarmee komt men bepaald dit jaar niet klaar.

De vakbeweging wil evenwel niet de dupe worden van deze trage gang van zaken.

In geen geval accepteert de Nederlandse vakbeweging dat in verband met tijdnood het oude loonsysteem wordt gecontinueerd. Daaraan zal zij bepaald geen medewerking verlenen. Het is daarom, dat het overlegorgaan der drie vakcentralen zich tot het bestuur van de Stichting van de Arbeid heeft gewend teneinde op korte termijn inde Stichting de beraad-

sentieel voor ons welzijn, zo meende drs. Bogaers. Wat die werksfeer betreft wenste de minister de Volkskrantgemeenschap toe dat zij een lichtend voorbeeld en aanstekelijk laboratorium voor de gehele N.K.V.-gemeenschap mag zijn. Tevoren had de president-commissaris van de Volkskrant, de heer J. A. Middelhuis, een groot aantal genodigden welkom geheten en tevens een verklaring gegeven waarom de Volkskrant niet meer als ondertitel „Katholiek dagblad voor Nederland” voert. Directeur Grundmeyer bracht dank aan de velen die aan de totstandkoming van dit nieuwe gebouw hebben medegewerkt. Namens het personeel werd een fraai beeldhouwwerkje aangeboden, namens de architecten een drietal schilderijen en namens de bouwers een wandtapijt. Overigens waren er op deze feestelijke dag uiteraard nog vele andere geschenken en kwam men handen tekort om de weelde aan bloemen een plaats in het fraaie zeven verdiepingen tellende gebouw te geven.

slagingen te openen over te creëren gedragsregels tijdens de overgangssituatie.

Binnen het huidige institutionele kader zal een aantal gedragsregels' moeten worden overeengekomen, teneinde deze overgangssituatie zo soepel mogelijk te laten verlopen. De vakbeweging wenst hierbij als uitgangspunt te stellen, dat in het dit najaar uitte brengen S.E.R.-rappoi’t een oordeel dient te worden gegeven over de economische situatie en de totale inkomensontwikkeling, alsmede de vooruitzichten voor de nabije toekomst, waarbij tevens aandacht wordt besteed aan de door de overheid te hanteren instrumenten van economische politiek.

De drie vakcentralen menen, dat de verantwoordelijkheid voor de loonvorming inde overgangsfase reeds bij de contracterende partijen dient te berusten.

Enkele centrale loonpolitieke elementen kunnen inde Stichting van de Arbeid worden overeengekomen en behoeven in dat geval de goedkeuring van de Stichting.

De vakcentralen menen ook, dat het College .van Rijksbemiddelaars zich ten aanzien van de uitoefening van zijn bevoegdheden tot zeer bijzondere gevallen dient te beperken.

’s Middags was het een komen en gaan van velen, met name uit de wereld van de publiciteit en de reclame om de leiding van de Volkskrant te fei liciteren met deze heuglijke : dag. Het verbondsbestuur van het Nederlands Katholiek Vakverbond, waarvan de Volkskrant ( een instelling is, werd verte: genwoordigd door verbondsvoorzitter P. J. J. Mertens.

Somber najaar JL. Ongetwijfeld zullen politici van ver” schillende partijen wel haarfijn uit de doeken kunnen doen hoe de belastingacrobatiek van de Nederlandse regering in elkaar zit. Eerst moesten de loon- en inkomstenbelasting nodig omlaag. En dat is nog maar net rond of er worden belastingverhogingen aangekondigd; zij het dat deze belastingverhogingen liggen inde sfeer van de zogenaamde indirecte belastingen die gewoonlijk zeer direct het bestedingspatroon van de mensen belast. Tegelijk wordt bovendien een verlaging van de loon- en inkomstenbelasting doorgevoerd, maar deze wordt voorlopig opgespaard en moet dienen als een gedwongen sparen. Die verhoging van de indirecte belastingen zal ons koud laten als het om sportvliegtuigen en dergelijke gaat, want de voortdurend verdergaande luxe bij bepaalde groeperingen van ons volk met de behoefte aan middelen van de overheid om noodzakelijke voorzieningen te treffen voor het gehele volk. Voor wat die voorzieningen betreft kunnen wij het met het regeringsprogramma eens zijn. Maar opvoering van de prijs van bijvoorbeeld schoeisel en textel, maar ook van eenvoudige genotmiddelen waarvan laconiek gezegd wordt, dat zij niet volstrekt noodzakelijk zijn, betekent dat juist de kleine man moet betalen voor wat tot dusverre uit de hogere inkomens werd betaald. Een verschuiving in het belastingsysteem waarover vooral de socialisten zich vroeger erg kwaad konden maken. Een duidelijke prijsopdrijving door de overheid dus, terwijl de prijsontwikkeling zich reeds opwaarts beweegt en de grootste middenstandsorganisatie, de R.-K. Middenstandsbond, verklaart geen medewerking meer aan het prijsbeleid te zullen geven. Prijsstijgingen dus en ook nog een huurverhoging op komst. Het duidt allemaal op de noodzaak van een meer vrije opstelling van de vakbeweging tegenover het gehele sociaal-economische gebeuren. De tijd dringt derhalve. Er dienen oplossingen te komen voor het loonbeleid, maar wat dat betreft is het voorlopig ook nog een mistige herfst. Maar telkens inde herfst is er de hoop en zelfs de zekerheid; het sterfproces in de natuur betekent afbraak van hetgeen al in ontbinding was. Een nieuwe opbloei wordt daarmee voorbereid. Een opbloei van de vrijheid die de vakbeweging zo nodig heeft. Ernstige zaak JL. In het dagblad „de Telegraaf' lazen wij het volgende commentaar: Een automobilist was in Arnhem betrokken bij een ernstige botsing met een politieauto, waarbij een politieagent om het leven kwam. Voor de rechtbank werd de automobilist veroordeeld wegens dood door schuld, voor het Hof werd hij echter vrijgesproken dank zij een ontlastende verklaring vaneen getuige. Gebleken is dat deze getuige zich indertijd bij het politiebureau in Arnhem had gemeld, maarde agent, die de zaak behandelde, heeft het niet de moeite waard gevonden, zijn verklaring in het proces-verbaal op te nemen. De minister van Justitie, mr. I. Samkalden, heeft nu op vragen vaneen kamerlid geantwoord, dat de Arnhemse agent, door de getuig everklaring niet in het proces-verbaal op te nemen, een beoordelingsfout heeft gemaakt. Dat is wel duidelijk, want de getuig everklaring bleek zo duidelijk dat de automobilist daarop werd vrijgesproken. (. . .) Het is daarom wel heel pijnlijk, dat juist in deze zaak een „beoordelingsfout'’ werd gemaakt, die bijna tot een ernstige gerechtelijke dwaling heeft geleid. DE BETROKKEN AUTOMOBILIST HAD DE INTELLIGENTIE EN WELLICHT OOK DE MIDDELEN OM DOOR TE BLIJVEN VECHTEN. EEN ANDER HAD MISSCHIEN NA HET VEROORDELEND VONNIS VAN DE RECHTBANK HET BIJLTJE ERBIJ NEERGELEGD. Tot zover „de Telegraaf” die meestal geen goed woord over heeft voor de vakbeweging. Welaan dan: „de intelligentie en wellicht ook de middelen om door te blijven vechten”, waarover de Telegraaf schrijft is de resultante van het georganiseerd zijn in de vakbeweging. De behartiging van zijn belangen heeft deze man aan zijn vakbond, in dit geval de bij het N.K.V. aangesloten Katholieke Bond van Vervoerspersoneel overgelaten. En we zijn het deze keer met „de Telegraaf” eens, dat een ander misschien na het veroordelend vonnis van de rechtbank het bijltje erbij neergelegd had.

.. .Minister Bogaers .„„ .. .Arbeidsvreugde....