“Ziehier de redder van mijn maag”

Indien Uw maag verzwakt is, indien U lijdt aan zure oprispingen, misselijkheid, opgeblazenheid, aciditeit of andere bezwaren die door storingen der spijsvertering veroorzaakt worden, probeert dan Gebismureerd Magnesium na Uw eerstvolgenden maaltijd. Bijna alle bezwaren der spijsvertering zijn te wijten aan een overmaat van aciditeit der maagsappen en Gebismureerd Magnesium, het werkelijke loogzouthoudend geneesmiddel, maakt binnen een paar minuten de overmaat van aciditeit onschadelijk en maakt zoodoende een eind aan de oorzaak van Uw lijden. Gebismureerd Magnesium, dat uitstekend verdragen wordt, zelfs door de zwakste magen, herstelt de behoorlijke verrichtingen der spijsverterings-organen. Vanaf de allereerste dosissen keert Uw eetlust weder en wordt U in staat gesteld te eten met de zekerheid dat Uw voedsel U niet langer de pijnen zal veroorzaken die voorheen Uw leven vergald hebben. Gebismureerd Magnesium is .verkrijgbaar bij alle Apothekers en Drogisten @ ƒ1.— per fleseh, of ƒ 1.75 per groote fleseh, die voordeeliger is.

GEBISMUREERD MAGNESIUM

Sinds 20 Februari j.1., toen wij onze derde verrassing publiceerden, heeft hij eiken dag opnieuw vol ongeduld een blaadjevanz’n kalenderblok gescheurd. De afstand tot den eersten Juni minderde zienderoogen. Nu nog maar drie wekenendedatum zal zijn aangebroken, waarop onder de vaste abonné's van de KATHOLIEKE ILLUSTRATIE door loting zullen worden verdeeld

750 cadeaux

in contanten tot een totaal bedrag van ruim

f 2500.-

EEN TELEGRAM DAT INSLOEG

DOOR E. VAN DEN HOEK

Ja, die liefdesgeschiedenis van Gerda nam precies het verloop, dat ik ervan voorzien had. Ik ben een man en ik kan me dus zeer goed voorstellen wat er omgaat in ’n minnend mannenhart al sta ik dan ook met mijn zeventien jaren nog inde kinderschoenen, zooals tante Coba lasterlijk beweert. Lasterlijk want maat 40 wordt me al te klein. Apropos, ik had het over m’n zuster Gerda. ’t Was een lollig drama. Piet Willink maakte er tenminste een drama van. Piet wordt m’n zwager ’n saaie Piet, die niet van film, óók niet van voetbal, maar alléén van fossielen houdt. Om heelemaal volledig te zijn, moet ik er nog bijvoegen, dat die liefde voor de fossielen hij zijn vak hoort hij is namelijk doctor en leeraar „ergens in” aan de H.B.S. Een baan, die ik ’m wel eens benijd, vanwege een paar aardige meisjes in z’n hoogste klas, die óók postzegels verzamelen. Enfin, om op die liefdesgeschiedenis terug te komen. Tante Co bij wie Gerda en ik inwonen – hond op ’n morgen de kat de bel aan. Ik stond bij den kapstok inde gang en ik hoorde wat zij en Gerda spraken. „Zeg kind, je moet mij toch eens vertellen,” zei tante Co met zoo’n écht vertrouwelijke stem, „vergis ik me nou, of maakt Piet Willink wérk van je f” „Pie. ... Piet. ...” hoorde ik Gerda hakkelen en ik zag ze door de deur heen blozen. „Ma. .. . maar, tante, hoe komt u daar nu ineens bij ?” „Hm, ik dacht het maar zoo,” zei tante Co en Gerda begon te lachen. „Ik geloof er niets van, hoor in elk geval heb ik er zélf niets van gemerkt,” beweerde ze, nogal luidruchtig. Toen ging plotseling de deur open en kwam ze blozend de gang in. „Hallo, zus, wat scheelt jou ?” vroeg ik, alsof ik van geen toeten of blazen wist. „Niets – en als me wat scheelde, ging het je nog geen spaan aan,” zei Gerda snibbig en vloog naar boven. Natuurlijk had tante Co gelijk ze moet wel zoo blind geweest zijn als een mol, dat ze ’t al niet lang eerder gemerkt had. Piet kwam al langer dan een jaar hij ons thuis en ik geloof, dat ie precies even lang verliefd op Gerda is geweest. En Gerda even zoo lang op hem al wist ze ’t misschien zelf niet. Maar ik had mijn oogen niet in m’n zak, als Piet er was. Hij zat, altijd naast haar en urenlang verlegen naar haar te kijken, want verlegen is ie en ik geloof, dat, als dat verjaarstelegram niet gekomen zou zijn, Jiij nóg niet gesproken zou hebben. Enfin, ik had die heele ongelukkige minnarij dóór als zij samen waren, deden ze geen van beiden een mond open en als tante Co of ik inde kamer was, sprak hij over fossielen en zat Gerda alsmaar te blozen. En als hij weg was, zat zij treurig voor zich uitte staren. Enfin, daar moest gauw een eind aan komen, begreep ik, want anders verkwijnden ze allebei aan een gebroken hart. En nu met Gerda’s verjaardag kwam er gelukkig een eind aan. Piet zou ’s middags om drie uur komen gelukwenschen. Een uur te voren liep Gerda al zenuwachtig het heele huis rond. „Vandaag verloving, Ger ?” vroeg ik zoo langs m’n neus weg. „Zeg, wat is dat voor onzin, aap van ’n jongen !” viel ze kwaad uit en ze

keek van ’n duizelingwekkende hoogte op : me neer. Ik lachte haar eens uit en liet. het verder zoo en eindelijk kwam Piet. Hij was ook al zoo nerveus en natuurlijk weer erg verlegen. Ilij gaf tante Co twee keer een hand, Gerda driemaal en mij maar ééns. Eiken keer zei hij: „Gefeliciteerd”. Enfin, ik ben een man en kan dus begrijpen wat. er omgaat in ’n minnend mannenhart, heb ik al gezegd. Tante Co daalde inden kelder af , om ’n flesch morellen uit den voorraad te halen. Terwijl zij beneden was, werd er gescheld. Het was een telegram en ik keerde er regelrecht mee naar de kamer terug. Ger en Piet zaten op .den divan, bezig met hun gewone spelletje zwijgen en staren. „Voor jou, Ger,” zei ik. „Zal ik het even voorlezen ? „Hartelijke gelukwenschen en duizend kussen van je Harry”. ... ” Nou, als er een bom inde kamer ontploft was, had de consternatie niet grooter kunnen zijn. Piet sprong op en slaakte een kreet, alsof het hart hem uit zijn lichaam werd gescheurd en Ger gaf een gil, die aan ’t eind van de straat te hooren moet zijn geweest. Daarop werden ze allebei ijselijk bleek, keken elkaar ontzet aan en werden vuuiTood. Eli toen begreep ik, dat dit liet „juiste psychologisch moment” was, zooals die hoef het noemde, toen ie een halve ton inde opengebroken brandkast vond. Ik sloop de deur uit en bleef natuurlijk op de gang staan luisteren. Eerst hoorde ik een lieelen tijd niets. • Toen plotseling een plof, alsof iemand op z’n knieën viel. En daarop nam het drama ’n aanvang. „Lie-. . . .lieveling, is het waar. . . . heet ie Harry ?” kreet Piet hartverscheurend. „Nee. . . . neen .... ik ken lieeletnaal geen Harry,” snikte Gerda. „Een vergissing, dat telegram is niet voor mij.” „Heusch niet ?” hield Piet aan, met ’n stem of hij stikken zou. „Ik zwéér het je,” zei Ger en in iri’n verbeelding zag ik ze met alle tien haar vingers tegelijk inde hoogte staan. Toen scheen Piet plotseling op te springen zoo’n geluid hoorde ik tenminste. „Dus dan is er hoop voor me, lieveling,” begon ie te juichen. Ja, en wat Ger daar nu eigenlijk op antwoordde weet ik niet, maar ik hoorde duidelijk het geluid van ’n kus. Dan weer een lieelen tijd niets en toen vond ik eindelijk liet goede oogenblik gekomen, om hen te feliciteeren. Ik kuchte eens en deed de deur open. „Wel gefeliciteerd, kinderen!” zei ik. „Waarmee ? ” viel Ger snibbig uit. „Toe, ga ’n straatje om, kwajongen meneer Willink en ik hebben iets te bespreken....” Nou, dat was me toch een beetje te kras. „Hoor eens,” zei ik verontwaardigd, „ik zal wèl ’n straatje om gaan, maar geef me dan eerst de twee kwartjes van dat telegram terug, die ik aan jullie geluk ten koste heb gelegd. ...” Ja, en toen vluchtte Ger hals over kop de kamer uit waarom begrijp ik niet goed. En Piet stond me beteuterd aan te kijken en pulkte een verfomfaaid briefje van tien uit zijn vestjeszak. „Laat maar zitten,” zei ik edelmoedig, „je zou je misschien arm geven ik begrijp toch wel wat er in ’n dankbaar minnend mannenhart omgaat.”

Onverwoestbare zenuwkracht door Dr. Buer’s Pure Lecithine MET EEN SNELHEID VAN CIRCA 360 K.M. PER UUR leiden cle zenuworganen elke prikkeling naar de hersenen. In c.a. 1/60 seconde wordt de prikkeling van de zenuwcel via de hersenen doorgegeven en het passende orgaan in functie gezet. Zoo zijnde zenuwen steeds waakzaam en werkzaam. Door deze enorme prestatie wordt een belangrijke hoeveelheid zonuwgrondstof dit is het inde hersenen, merg cn zenuwen aanwezige Lecithine —• verbruikt. PROFESSOR DANILEWSKI EN PROFESSOR HAMMARSTEN hebben vastgesteld, dat Lecithine voor de prestaties van doorslaggevende beteekenis is. PROFESSOR V.d. LEYDEN zeide : Wie goed voedt, die geneest goed. Men zorge daarom tijdig voor rijkelijken toevoer aan het lichaam van de zenuwvoedingsstol Dr. Buer’s Pure Lecithine. Uitstekend bevonden door doktoren en klinieken, helpt bij afmatting en zenuwzwakte, vroegtijdige uitputting, nerveuze hoofdpijn, zenuwpijnen, nerveuze slapeloosheid, bloedarmoede, nerveuze harten maagpijnen, reconvalescentie. Verkrijgbaar in doozen ad f 0.90—4.25 (kuurverpakking) bij Apothekers en Drogisten: waar niet, bij Holiandseh Lecithin-kantoor, Paul Krugerstraat 1, Arnhem. Aan dit adres ook gratis monster en brochure.

Silvikrin De Natuurlijke Haarvoeding Silvikrin verwijdert roos, voorkomt en bestrijdt haaruitval, bevordert den haargroei en geeft aan het haar schoonheid, gezondheid en kracht. Zet een flacon op Uw waschtafel.