2 rouwe kameraden.

genwoordige Hongarije, oeinenië en Servië vonden Je eerste eeuwen van hun °mst een nieuwe bakermat °°r hun groepsgemeenschap voor hun volksbestaan men niet wel zeggen. 'vo»en van de twee ioen Zigeuners in onze »en dan altijd ook nog resjevelijk driemaal, tweehihzend nee”maal honderdi. het jaar veertiennderd kwamen de Zigeuorrm andermaal in beweging hun tocht naar het Wes'’onrt te. zetten. Ditmaal nol ■ door voor christenlef,1111® 611 genieten al de et , eelen daarvan. Pausen , Keizers, vorsten en adel hebbermeu hen’ Hiervan nr. ~en Zli een dankbaar geernsi'" maar 00k een zeer h >g misbruik gemaakt. trotiTaargeWaPende benden aan,. 'n, zh onder hun eigen Ij ei ders —de Zigeunerpersnnei) rond a^s stroohven > h 'inderaarK en de Wondeer elk Bln,gveld. dip ',I|k genoeg waren geboref Un7 rbaronnen geen Vprl 1 Zlgeuners, maar vï°Pen edelen van het waaronder zii in ver'««■«. i;\Z, Wti? Kezagsdrrtgeis beoorkn ,1* met geschreven in In len d*e „baronnen” den of JJOsitie van stamhoofdenof bendeleiders, oieenrl f rgrÜPén tegen het leven T 6,1 Zelfs te£en het zich ’ aaraan de Zigeuners b;,rom?n<ier dehling hunner °n schuldig maakten,

werden tenslotte zoo talrijk. dat de middeleeuwsche justitie op de haar eigen pijnlijke en hardhandige wijze er zeer afdoend een eind aan maakte. Sedert leven zij onder het gezag van hoofdlieden van hun eigen volk nu zelfs wel ..koningen” gelieeten! die recht over hen spreken volgens ongeschreven wetten. Maar evenals inden tijd der Zigeunerbaronnen is de stammoeder achter de schermen ook een uiterst belangrijke figuur. Het. moederschapsrecht, het matriarchaat, speelt namelijk bij de Zigeuners een zeer groote rol. Een Zigeuner is eerst het kind van zijn moeder, daarna pas van zijn vader. Een man verlaat zijn vader en moeder ~om zijn vrouw aan

te hangen” hij verlaat zijn eigen stam of groep en gaat over in dien van zijn vrouw. Heden ten dage halen de Zigeuners hun kostje op als ketellappers (een ambacht, dat, sedert de geëmailleerde pannen inde mode kwamen, steeds minder mogelijkheden biedt), waarzegsters, goochelaars, straatmuzikanten, stroopers, bedelaars enz. Binnen de grenzen der wet als het kan, zoo noodig ook daar buiten.

Zij vertegenwoordigen altijd nog een brok romantiek en als zoodanig trekken zij telkens weer de belangstelling der menigte, terwijl de gendarmerie van alle landen bij voortduring liet oog op ben gevestigd heeft. Ongelukkig en verworpen voelen deze paria’s zich echter heelemaal niet. Jong zijn ze lang niet leelijk, oud bekoren ze nog de schilders. Muziek kunnen ze maken, dat een doode zou opstaan om te gaan dansen als hij ze hooren kon. Dit zeggen althans de Hongaren. Ze lachen om grenzen, wetboeken, belastingen, hygiëne, nationalen dienstplicht en honderd andere beschavingsverschijnselen en -kwalen. Deze bloedgemeenschap, dit volk, dat nooit een staat trachtte te vormen,

kent slechts één verlangen te blijven zwerven zonder zich zorgen te maken. Vermoedelijk zullen ze dit wel blijven doen tot aan den jongsten dag. De regeeringen weten geen raad met hen, oorlogen en revoluties gaan langs en over hen heen zonder ze te deren en de Volkenbond zal wel nooit aan hen toekomen.

SAPIENS.

Buurpraatje.

De eetkamer der familie.

Te arm voor een eigen woonwagen.

Woonwagen met aanhangwagen.