LUXEMBURG

land ie van rust en ruimte

ER ZIJN in het seizoen 1964 in Luxemburg verschillende records geboekt. Nog nooit waren er zoveel Nederlandse toeristen en nog nooit is het zo droog geweest. In vijf maanden viel er nauwelijks een druppel regen. Het eerste feit was prettiger dan het tweede. In de (volle) hotels liep de kraan niet of nauwelijks en de anders zo krachtige rivieren waren ingekrompen tot vriendelijke stroompjes.

Daartegenover stond de nooit eindigende zonneschijn, die de zoimebloemen groot maakte en diepgeel en alle tinten groen mengde tot een zo liefelijk landschap, dat velen het verkiezen boven het wat dorre zuiden.

Zondags zetten de Luxemburgers hun tentje in nonchalante rijen langs de oevers der rivieren en visten, ploeterden in het water en zonden, terwijl de vakantiegangers de kampeerterreinen en hotels prefereerden.

Een wipje

Het grote voordeel van Luxemburg is de afstand. Een ruime halve dag met de trein en een kleine dagreis

met auto of bus scheiden ons van het zuidelijkste puntje van Luxemburg. Een rondreis kost maar een of twee kostbare vakantiedagen, zodat de rest voor wandelen gereserveerd kan blijven. Want wandelen kan men in Luxemburg. Rust en stilte worden herontdekt in dit land met zijn koele bossen, hardgroene weiden, ontelbare burchten en ruïnes en eigenzinnige rivieren.

Laten we eens beginnen met bij Troisvierges de grens over te gaan. U kunt er komen via Valkenswaard, Hasselt, Tongeren, Luik, dan de Amblève volgen via Aywaille, Coo (waterval, stoeltjeslift en vele Nederlanders), Trois Fonts en Vielsalm. Dat is een heel leuke weg. U kunt ook een variatie maken door vanaf Luik via Spa en Malmédy naar Troisvierges te gaan. Er zijn nog meer mogelijkheden. De grote route gaat via Bastenaken en ik moet zeggen, dat de Belgische Ardennen tussen Luik en Bastenaken heel mooi zijn. Vanuit de laatste plaats komt u vlak bij het mooie

plaatsje Wiltz uit. Nog een andere variatie: vanuit Luik de Ourthe volgen en via Houffalize ook in Bastenaken komen. Ik raad u echt wel aan, hoe u ook rijdt, de tocht in het noorden van Luxemburg te beginnen.

Bi/zondsr lieflijke landschappen in alle kleu ren groen. De prachtige SOre bij Dillingen

Echternach heeft een bijzonder gezeUige stadskern met goede terrasjes.

Dit geldt ook voor hen, die via Antwerpen in België komen en dus over Sint-Truiden naar Luik rijden. De douanepost bij Troisvierges staat meestal open. Vrij als een vogel zijn we dus Luxemburg binnengekomen. Is bet verbeelding of is het werkelijk anders dan bij Ourthe of Amblève? Zijn de bossen borsteliger, is het landschep intiemer?

In ieder geval is Clervaux uniek. Langs een nauwe, bijna kloofachtige weg komt u in een stadje, zó gaaf en zó puur, dat het met niets is te vergelijken. Gaat u door naar Diekirch, dan zult u het op zijn schoonst zien liggen vanaf de hoge weg. Het is warm gebed in de vallei van de Clerf en zijn profiel wordt bepaald door de abdij, de middeleeuwse burcht en een kerk in Romaans-Rijnlandse stijl. Tussen Clervaux en Diekirch worden de uitzichten anders. Het land golft in soepele lijnen naar de horizon. De kleuren zijn gedempt: indigo, antracietgrijs, okergeel van koren. Het groen van de weiden vormt hier maar