ILLUSTRATIE MCCALL'S CORPORATION

Sw6WljMSf^^lMWiKlnmV!l^^^S mbBIKVÏI 'mÊmi'^^tÉSKÊÊi SOSSEN NOG WEI, VEILIG

„JE BENT GEWOON inl TE BANG OM EEN STUKJE TE GAAN WANDELEN'

IX NEDERLAND, zo wordt gezegd, j gebeurt alles vijftig jaar later. . . Heta een uitspraak, die vaak geringschattend |j wordt gebruikt om ons te kwalificeren j als een land, een volk, dat achterloopt bg g de rest van de wereld. Soms is het pijnlijk, k als dit allerminst vleiende gezegde wordt, gebezigd, maar we zouden Blij zijn, alsbin-1, tenlanders het zouden gebruiken, als bet ■, gaat om de veiligheid van onze parkenen g bossen. Want die is in menig land bij-, zonder ver te zoeken, terwijl hier. t

K terwijl hier de bossen en de parken lzo veilig zijn ? Of hebben we het mis, kwe beweren, dat de toestand in onze den en bossen in vergelijking met > buitenland vijftig jaar achter is ? "beeft die dame gelijk, die we onlangs I» prachtig aangelegd park in Den spraken ? ~Ja, ik wil graag zo af iloe de steenwoestenij van de grote ontvluchten, even verpozing zoeken 'bet park. Maar het wordt een rustwend mens bijna onmogehjk gemaakt:

het is niet veilig meer in onze parken en bossen. Allerlei ongure elementen sluipen er rond. Je bent gewoon te bang om een stukje te gaan wandelen!” Zijn wij dan toch al flink op weg om onze vijftigjarige achterstand in te lopen ? Op klaarlichte dag In een land, waarnaar velen opkijken als ~de nieuwe wereld”, weet men dat vele parken en bossen geen plaatsen meer zijn om even verpozing te zoeken, een

wandeling te maken. Men weet, dat daar tot even rust uitnodigende bankjes, verscholen tussen het idyllische groen, decors kunnen zijn voor een overval, een aanranding. . .

Als we daar even dieper op mogen ingaan: in een bijna vijf hectaren groot park in het centrum van de Amerikaanse stad Boston patrouilleert elke nacht een auto van de militaire politie. Dicht in de buurt ligt namelijk een kazerne en vele militairen nemen op hun weg daarheen