Wat leuk die lichtjes!

Philips kerstboomverlichting is veilig, sfeervol en gemakkelijk. Keuze uit 10 garnituren van ƒ 7.25 tot ƒ 25.-. leder jaar opnieuw te gebruiken. Direct aan te sluiten op het lichtnet. PHILIPS KERSTBOOMVERLICHTING PHILIPS 32594

Het is nu niet erg meer om geen suiker te gebruiken! I Sucrosa is fantastisch

IsucrosaI

de nieuwe zoetstof zonder saccharine voor de slanke lijn

Een stem uit de keuken riep, dat mijn omelet klaar was. Meneer Ginoux ging haar halen en zette haar voor me neer met een stuk brood van ongeveer een meter lengte, een grote schaal boter en een karaf wijn.

~Hierna krijgt u uw koffie natuurlijk,” zei hij en kwam bij me zitten om wat met me te keuvelen. Zo, dus ik wilde de pastoor spreken. Nu, hij kon niet zeggen, dat hij de kerk platliep; dat liet hij aan zijn vrouw over. Tussen haiakjes: het "zou haar spijten, dat ze me misgelopen was; ze was beneden bij de rivier de was aan het doen. Hij kon me verzekeren, dat ze vroom genoeg was voor hen beiden. Neem bijvoorbeeld dit café, dat gewoon Café van de Cevennes geheten had, toen ze het overnamen. Maar zij had erop gestaan, dat hij er op de muur liet bij schilderen ~en van de Sterre der Zee”. En als hij me nu vertelde, dat iedere letter vijftig frank had gekost, kon ik uitrekenen, op hoeveel dat kwezelachtig gedoe hem te staan gekomen was. Vervolgens dronk meneer Ginoux een kop koffie met me, zette zijn strohoed op en wilde me met alle geweld naar de pastorie vergezellen, een hoog, naargeestig huis naast de kerk. Een magere, zuur kijkende vrouw deed open, vroeg me binnen te komen, sloeg prompt de deur achter me dicht en liet de arme Ginoux op de stoep staan.

Ik volgde haar naiar een kraakhelder kamertje met witgekalkte muren, een glanzend geboende tafel, vier stoelen pijnlijk nauwkeurig eromheen gerangschikt, een schrijfbureau in de ene hoek en een kachel in de andere.

~Als u hier wilt wachten,” zei ze. ~Het zal nog wel even duren, voor de pastoor er is. Hij is in de tuin bezig met het bespuiten van de wijnstokken. Daarom moet u even geduld hebben, tot hij zijn handen afgeboend heeft. Het goedje, dat hij gebruikt, is erg vergiftig.” Ik zei, dat ik natuurlijk zou wachten, en ging zitten. Maar de pastoor een corpulent heertje met schrandere, olijke oogjes kwam bijna onmiddellijk binnenstormen. Hij stak me een vochtige, roze hand toe en zei: ~Neemt u me niet kwalijk, dat ik u heb laten wachten! Séraphine, mijn huishoudster, was bang, dat ik u zou vergiftigen, als ik niet eerst mijn handen waste! Maar gaat u toch zitten. Het doet me erg veel genoegen, dat u hier bent. Ik had al gehoopt, dat we elkaar zouden treffen. O ja, ik wist, dat u hier was. Het gaat hier als een lopend vuurtje rond, wanneer er een vreemdeling uit Polytes bus stapt. Maar laat ik u eerst iets aanbieden. Een glaasje pastis misschien ? Nee ? Later dan wellicht. Vertelt u me: wat kan ik voor u doen ?"

Ik vertelde hem, dat ik hoopte.

dat hij me inlichtingen ? kunnen verschafien over nt,, Franse grootouders, Marius W ® rand en zijn vrouw. Ik hg be reden aan te nemen, dat ze ai een jaar of vijftig geleden: Saint Fiacre hadden gevestijt ~Durand ? Hm, Durand' Heel merkwaardig, maar ol 4 het geloven wilde of niet, e woonde niet één Durand in i h hele parochie van Saint Fiacn “ Waarbij ik in aanmerking diend b te nemen, dat hij hier pas zeva tien jaar stond. Hij ontsloo ® zijn bureau en haalde er twt grote registers uit. Deze weze * onomstotelijk uit, dat er ï ? laatste honderd jaar geen Di * rands in Saint Fiacre gebottt getrouwd of begraven wars P ~Maar zo gemakkelijk gevenw b' het niet op.” zei de pastoo ~Officiële registers mogen nooi * zakelijk zijn, maar ze zijn i« alles, gelijk onze Heilige Moe& de Kerk zelf zo terecht leer, { We zullen Séraphine in de an v nemen. Ze heeft hier haar hd r, leven gewoond. Séraphine! SJ i raphine!” b

Séraphine kwam zo onvei I' hoeds binnen, dat het haast j anders kon of ze had aan i , deur staan luisteren, en ze f £ onmiddellijk: ~0 ja, dat is e } een zekere Marius Durandbeti f zich destijds met zijn vrouw i ' Saint Fiacre gevestigd. Mr | Pasen is het eenenvijftig jas * geleden geweest. In dat jaarlnïi j ik voor het eerst gebiecltj , vandaar dat ik het me zo prees ; heriimer. Maar ze zijn hier nis t lang gebleven, een jaar of tw« i drie misschien, De oude mevron ' kon de strenge winters niet vh dragen; ze kreeg het op i borst. Gewoon vreselijk, anij j ze het op de borst had. Je M ] het gepiep in de hele kaJ horen. Op het laatst hebben S ■ hun boeltje opgepakt en zijns bij hun getrouwde dochter gas in wonen.” * W<3nTlM>r’

~Maar waar ? Wanneer vroeg de pastoor smeketi ~ Waarheen?” ~Daar kom ik nu net op,”a Séraphine bits en niet van ai ; zich te laten opjagen. „Ik wil* juist zeggen, dat die getrouwdi j dochter van hem aan de Loit woonde, in Saint Etienne, Daai ! zijn ze dus gaan wonen, in Sant Etienne bij hun getrouwde doekter in. Haar man zat daar in *1 lintw'everij.” ~Lintweverij ?” zei ik. „IkW altijd gedacht, dat Saint Etienii een mijnstad was.” ~Er zijn ook lintweverijen zei Séraphine. ~Hij had een Wweverij. Hij heette Lombard, Baptiste Lombard. Maar ap adres kan ik u niet geven. D* enige, die dat gekund a* hebben, was de oude Victoirt van het postkantoor en die is i twintig jaar dood. God heb» haar ziel."

„Amen," viel de pastoor haastig bij. ~Maar denk oi Séraphine, denk goed nal k* niets anders, niet een of andm kleinigheid om deze dame op