SOIR DE PARIS

PARFUM EAU DE COLOGNE

BOURJOIS PARIS

terloops, ~ik geloof, dat ik jouw deur en de mijne maar open laat staan. Anders word ik morgenochtend beslist niet uit mezelf wakker. Je moet me maar roepen.”

~Er is een vogeltje van mevrouw Foste'r kapot,” zei Hilary opeens, en ook Margaret, al had ze geen ondervinding met kinderen, hoorde hoe wanhopig het klonk. ~Dan had ze dat ding maar niet aan een raam moeten hangen dat naar binnen opengaat,” antwoordde ze. „In elk geval zijn er nog genoeg vogels om een heel bos mee te bevolken. Dus tob daar maar niet over. Wel te rusten, Hilary.”

Maar toen ze weer in bed lag en luisterde naar het huilen van

de wind, dacht ze opeens: wat is het vreemd om je huis vol te hebben met levenloze vogels, om het prettig te vinden iets dat beweegt, zwiert en zwenkt te bekijken, terwijl het helemaal levenloos is.

En die versleten, kleurige schoentjes. En die zakdoek met die I erop... Nog een wonder, dat die I van vergeet-mij-nietjes was gemaakt en niet van roodborstjes of zo. En de erfenis.. . Margaret was nog nooit zo moe geweest en ze viel dan ook in een loodzware slaap.

Het werd een grauwe ochtend en Hilary bleek helemaal over haar schrik heen te zijn. Behalve de takken en bladeren die over het grasveld verspreid lagen, en de kapotte vogel die Margaret, om zichzelf lachend, afsneed en weggooide, was er niets dat aian de verschrikkingen van de nacht herinnerde. Er was veel te doen in huis. Margaret was druk aan het afwassen, toen de telefoon ging. Een vrouwenstem vroeg vol verwachting: ~Isabel ?” „Mevrouw Foster is er niet: in het buitenland, geloof ik.” ~0. . . En met wie spreek ik ?” Het was het soort onhebbelijkheid, waar Margaret niet tegen kon. Ze zei kortaf: „Met juffrouw Russell. En met wie spreek ik ?” ~Wanneer is mevrouw Foster op reis gegaan?” ~Dat kan ik u niet zeggen; ik weet het niet.” ~0, lieve help! Wat vervelend. . .” De toon klonk zo wan-

hopig, alsof Margaret mevro Foster met opzet van detelela weghield. „En u heeft er ni geen idee van waimeer ze ttn is ?” ~Nee, mevrouw.” . m

Stilte. „Dan kan ik c schien. . . Enfin, dank u iri zei de stem af werend. Toenm de verbinding verbroken, Kan ik misschien wï Naar haar huis komen om i te halen of te brengen ? Enten dekken, dat er een kind logee tegen de voorschriften in. ik garet was er nog over aan S ‘ denken, toem ze een bons ene geluid van brekend glas hnois ComeUa had heel wat breekk dingen weggezet, achteraan op bovenste plank van de kast

Hilary's kamer. Ze had gedac I dat die daar wel veilig stondi i I Maar ze kon met weten,datHila . een elastiekje op die planki schieten en daarna op haar kol 11 zou klimmen en de plank« twee handen zou vastpakkei) het elastiekje terug te halen.I Ê plank was gaan wippen en al® was naar beneden gekom® Een glazen kandelaar lag H gruizels, benevens een scha® van zwart aardewerk, die en® duur uit zag. Een heel stelh® den en een hoeveelheid pai® wol met de breinaalden er a® in hadden de schok voor H meeste andere voorwerpen 's® gebroken. Hier hielp geen ja® meren. „Haal stoffer en blfl Hilary," zei Margaret zo nu® als ze kon. H

,,Ik wou alleen maar..IJ ,,Ik doe erg mijn best on® geen draai om je oren te geva® maar dan moet jij ook meen® ken. Haal stoffer en blik." J Cornelia hield een lijst van broken voorwerpen bij, en d® moesten er weer een glazen ka® delaar en een schotel op kom® benevens het kopje, dat Hilafl gisteren had laten vallen. M® garet raapte het breiwerken® hoeden op, schudde de gl® splinters eruit en vond een pa® kristallen hanen waarvan ■ één nu zijn snavel en zijn ka® kwijt was, een ingelegd doo® en een wit vaasje, bewerkt m® paarse viooltjes. Er zat iets® Toen Margaret het opraap® viel er een foto uit. Was de*‘j plank misschien Hilary's seis®

KORTE INHOUD VAN HET VOORAFGAANDE: Omdat haar ruster Cornelia op advies van de dokter er voor enige tijd met haar man Philip tussenuit moet, neemt Margaret Russell voor de duur van hun afwezigheid kaar intrek in het door hen gehuurde huis, dat toebehoort aan een zekere mevrouw Foster, die in Europa vertoeft. Behalve de zorg voor het huis heeft zij ook het toezicht op Hilary,

het probleemkind van vritrtini Philip, die eveneens met mhi zijn. Philip, Margarets ewagit, reeds zo goed als verloofd, mei k toen hij plotseling het hof ging mi aan Cornelia. Dit, alsmede hel, dat ze geen vat kan krijgen op Uil draagt er niet toe bij, dat zij nti het bijna lugubere huis op As» mak voelt. Daarna doet ze nog a onprettige ervaringen op.