Als één der strijders eindelijk is verslagen, mag de overwinnaar eenigen tijd later weer met een nieuwen kampvechter den strijd aanbinden. Doch in dien tusschentijd zorgen de clowns er weer voor, om het publiek te ontspannen en te doen schaterlachen.

Dat deze wajong-wongs lang kunnen duren, behoef ik u 'niet te zeggen ; doch de Javanen schijnen daar niets om te geven. Een heelen nacht lang, tot ’s morgens drie, vier uur toe, kunnen ze er naar blijven kijken en er van genieten.'De .spelers moeten, dunkt me, na zoo’n voortdurende inspanning doodmoe zijn ; men begrijpt niet, dat ze het een heelen nacht kunnen uithouden. Maar de liefde tot ’t bedrijf schijnt alle vermoeidheid te doen vergeten.

Aan het stuk van onzen feestavond werd na ruim 21/2 uur een einde gemaakt; de scènes moesten veel verkort, de gevechten verminderd worden. Ik verliet de zaal met de gedachte : «Wat is dat toch een eigenaardig vreemd spel! toch wel interes.sant.»

Tegen het einde van de uitvoering begon er een Indisch regentje te vallen ; de honderden toeschouwers, die van buiten kwamen, konden hun wellicht verhit gemoed in een nat pAkje afk'oelen !

De volgende dag, het eigenlijke feest, werd begonnen met een plechtige Hoogmis met assistentie, liefst al om 6 uur’s morgens. De Javanen houden niet van lang slapen. Als het licht wordt moeten ze er uit. Een eigenaardig gezicht is het, als' U in de kerk al de Javanen, grooten en kleinen, mannen en vrouwen van buiten, op groote matten naast elkaar ziet gehurkt, met de beenen kruiselings over of lieVer onder elkaar.

In den loop van den morgen kwamen de Javaansche seminaristen, die zich hier voorbereiden om eenmaal het jjriesterschap te ontvangen. Pater Rector in 't bijzonder feliciteeren. In een Latijnschen brief werd Z.E. bedankt voor alles, wat voor Moentilan en vooral voor de seminaristen gedaan had. In zijn antwoord merkte de Rector op, dat dit wel de eerste keer was, dat op Java door een Javaan een gelukwensch in ’t Latijn werd uitgesproken.

Verder gedurende den dag hadden volksspelen plaats, zooals , dat ook in Holland geschiedt, ’t Was vermakelijk te zien met wat een verwonderlijke rapheid die slanke jongensgestalten op hun bloote voeten bij het wedloopen-met-hindernissen over