naar het groote altaar, waar op het tweede terras een keizerlijke, tent van gele zijde is opgericht. Daar aangekomen knielt de Zoon des hemels neder, tegelijkertijd wordt het offervuur ontstoken en de muziek laat zijne tonen hooren.

Dan richt hij zich op, bestijgt de overige treden van het altaar tot het bovenste terras om daar opnieuw neer te knielen en den hemel en zijn voorzaten wierook aan te bieden. Dan staat hij recht en werpt zich weder ter aarde om de drie voorgeschreven kniebuigingen te maken.

Verschillende offergaven worden nu aangeboden, het rund geslacht. Bij het opkomen der zon gaat het gansche hof naar het woonpaleis terug.

Na dit relaas van de offerplechtigheid rijst vanzelf de vraag: wie is Sjongii, aan wien vooral die eer gebracht wordt, en van wien Confucius in zijn geschriften herhaaldelijk gewaagt?

Of de Chineezen deze tabletten beschouwen als de verblijfplaats van de zielen der overledenen, is moeilijk uit te maken.

Zeker is het dat ze met grooten eerbied en ontzag worden behandeld. Op bepaalde tijden moet oud en jong voor dezelve komen nederknielen, het hoofd ter aarde buigen, wierook branden en kaarsen ontsteken. Ook offergaven als eetwaren enz. worden bij de borden neergezet.

De letterlijke vertaling der twee teekens van het woord Sjong, Thien of Tie is als volgt: Sjong beteekent de eerste, de opperste, ook de oudste Thien of Tie is vorst, koning, keizer, alleenheerscher. Dus beide letters te zamen: eerste of opperste keizer.

Wat beweren nu sommige sinologen? Dat met Sjongti zou bedoeld zijn: Jehova of. God, Schepper, Heer, Bestuurder van hemel en aarde. Een man van naam, die in de Chineesche wereld hoog gezag heeft verworven en verschillende klassieke werken van oude Chineesche schrijvers in het Engelsch vertaald heeft, Dr. Legge, meent dat met Jehova bedoeld is. Van dezen zendeling wordt verhaald dat hij, een bezoek brengend aan den tempel des hemels, waarover boven werd gesproken, zoozeer overweldigd werd door de gedachte dat hier de ware God, zij ’t ook onbekend, werd aangebeden, dat hij zich van zijn schoeisel ontdeed en barrevoets de treden van het altaar beklom.

William, de vervaardiger van een woordenboek Chineesch-