der onthouding. Den nacht, die het groote offer voorafgaat, -moet de keizer hier doorbrengen; hij mag niet eten, drinken of slapen, in overweging moet hij zich op de verheven handeling -voorbereiden.

Ten Zuidoosten van het paleis der onthouding staat het altaar, ■een reusachtig bouwwerk van honderd voet middellijn, geheel wan marmer, 27 treden leiden er heen. Hiernaast staat de groote oven voor het brandoffer benevens een kuil voor het bloed en het haar van het offerdier.

Boven het altaar verheft zich een cirkelvormige toren, die •90 voet hoog is, wiens koepel ver in het rond zichtbaar en overal bekend is onder den naam van: „thien thong”, tempel ■des hemels. Daar binnen staan de „tabletten” of „zielenborden” van overleden keizers. Sjongti staat als de voornaamste in de rij der Chineesche Monarchen bovenaan i).

Eenige dagen voor het hoog festijn worden de offergaven met veel pracht en staatsie op een met olifanten bespannen wagen naar den tempel gevoerd. De offeraar, de Keizer, wordt derwaarts gedragen in een draagstoel, die door 32 man wordt getorst, omstuwd door tal van hooge autoriteiten, adel en prinsen van het hof, te paard gezeten. De trein wordt gesloten door een ontzaglijke menigte belangstellenden, terwijl een korps muzikanten den stoet voorafgaat.

Bij den tempel aangekomen offert de Keizer wierook aan den hemel en tevens aan zijn voorvaderen. Dan rijdt hij in den oHfantenwagen naar het paleis der onthouding, waar hij den nacht in overweging doorbrengt.

Den volgenden morgen vóór het krieken van den dageraad, bekleedt hij zich met het offergewaad en rijdt naar den tempel des hemels. Bij den ingang stijgt hij af en begeeft zich te voet

9 In elke Chineesche woning bevindt zich in het voornaamste vertrek een soort van altaar, waarop de tabletten der voorouders, die zij hier „zielenborden” noemen zijn uitgestald. Op een houten voetstuk rust een verticaal plankje, waarop de naam des overledenen staat geschreven met de datums van diens geboorte en overlijden, met de aanduiding tevens van de plaats waar hij werd begraven. De oudste zoon erft de tabletten, die in ’t bezit waren van zijne ouders. Zulk een bordje is dus een bladzijde uit de geschiedenis der familie. Natuurlijk verschilt het maaksel in kostbaarheid naar den rang en den stand van het gezin.