van de „Soldatencourant” een speciaal Verbraak-nummer, waarin allerlei leger-autoriteiten hem eerden.

Van 1905 tot 1912 was Padang andermaal het terrein zijner werkzaamheden, totdat in laatstgenoemd jaar het uur van welverdiende rust voor den ijverigen werker was aangebroken, wiens gezichtsvermogen in zijn laatste levensjaren helaas steeds zwakker en zwakker geworden was. Hij was en bleef steeds, óók in zijn otium cum dignitate, een voor heel het Indische leger eerbiedwekkende en beminde priesterfiguur.

Nu is hij de eeuwige rust ingegaan, om van God het loon voor zijn arbeid te ontvangen.