Tot de gewone dorpshuishouding kan men rekenen: het onderhoud aan wegen, paden, „tillen”, vaarten, dorpsopslagen, kerktorens, het openhouden van „bitten” inde winter met het oog op brandgevaar, het schoolhuis. Verder inde grotere dorpen het toezicht op de week- en jaarmarkten, de verpachting van de inning der standhuur van kramen en „diskes” en van demarktgelden van vee, paarden enz.
De belangrijkste bron van inkomsten waren de opcenten op het floreen voor het bijeenbrengen waarvan de dorpsontvanger zorgde. Een deel daarvan bestond uit hetgeen het dorp voor eigen rekening uitgaf en verder wat door de Grietenij over de dorpen werd omgeslagen voor de bestrijding van onkosten voor politie en justitie.
De taak van de Grietman was vóór de Franse Revolutie drieledig:
a. Hij was voorzitter van het Nedergerecht, benoemd door de Stadhouder uiteen nominatie van drie personen, opgemaakt door de stemgerechtigden der Grietenij. Hij werd bijgestaan door 2 of meer „Bysitters”, door de Grietman benoemd uiteen voordracht der stemgerechtigden. Zij behoorden tot de kring der voornaamste ingezetenen. Onderdelen. 1. Grietman en Bysitters oefenden de rechtspraak uit in civiele
en criminele zaken.
2. Hij had het toezicht op de naleving van de besluiten van de Staten-Provinciaal. Inde uitoefening van 1 en 2 werd de Grietman geassisteerd door de dorpsrechters, in bijna ieder dorp één (meestal schoolmeesters, die door de emolumenten van deze nevenfunctie hun schrale tractementen wat omhoog brachten), de executeur („eksteur”), die politie- en deurwaardersdiensten verrichtte, daarin bijgestaan door assistenten, voorzover het politietoezicht betrof.
b. Als hoofd van het burgerlijk-administratieve deel van zijn functie stond de Grietman alleen. Hier had hij een bijna uitsluitend controlerende taak: toezicht op wegen, bruggen enz., het bijeenroepen van de floreenplichtigen en de andere categorieën van eigenaren van onroerend goed. Verder hoorde daartoe het plannen maken voor het onderhoud en slatten van vaarten enz., dus „publieke werken”.