ARISTO- MAART 1939

Bolsjewisme en Revolutie

Dit is niet ten eersten male dat ik alarm sla tegen het heulen met het atheïstisch communisme. Ik wil echter nog eens van mijn eigen gezichtspunt uit, in afdoende zij het ook bondige bewoordingen, de klaarblijkelijkheid aantoonen van de onverzoenlijke tegenstelling die werkelijk en wezenlijk bestaat tusschen bolsjewisme en christendom. Dit onderwerp blijft nog steeds van actueel tragische beteekenis. Het conflict tusschen de wereld der Godloozen en der christelijke beschaving is het conflict tusschen Satan en God. * * * De Russische revolutie moge al een zekere onmiskenbare rechtvaardiging vinden inde aanvankelijke noodzakelijkheid om vernieuwing, hervorming op politiek, sociaal en economisch gebied; zij moge onafwendbaar zijn geworden dooreen wettig recht om de reeds afbrokkelende pleisteringen vaneen op gewelddadig autocratisme gebaseerd régime neer te halen ; deswege mogen wij ons toch niet laten bedriegen wat betreft de duistere natuur harer bronnen en het giftige wezen harer doeleinden. Ik wil zeggen dat zij de kiemen bevatte reeds lang vóór de kwaadaardige vruchten ervan rijpten vaneen monsterachtige totalitaire omwenteling, niet enkel tegen de instellingen en verordeningen der bourgeois régimes maar ook en vooral tegen eiken cultus en elke uiting van geestelijk en religieus leven. Weshalve het bolsjewisme alvorens een revolutie te zijn (inden zin welke dat woord aan edels en wettigs bevat) een demonische muiterij is van het natuurlijke verstand (prooi van gevaarlijkste willekeur) tegen de heiligste erfgoederen der geschiedenis en der traditie, de onmenschelijkste aller oorlogen tegen de zedelijke en godsdienstige strevingen en verworvenissen welke de menschheid dankt aan het Christendom.

Wij weten wel dat het Christendom, inden loop zijner smartenrijke ontwikkeling, de bitterste beproevingen en zwaarste aanvallen heeft doorstaan en geleden, maar deze veroorzaakt door het bolsjewisme lijkt ons het summum en de synthese van alle voorafgaande, waarin wijde wezenstrekken ontwaren en de manier van voortgang eener machtige satanische gemeenschap, die niet tevreden is met haar meer nabije buren te verslaan en te verleiden, maar heel het menschdom met zijn vergift wil bedwelmen.

Hierop is uitgeloopen de cultus der anarchistische beginselen en de consequentie der democratische leerstellingen : hetgeen bewijst