tusschen den Nederlandschen en den Indischen rijksopvoedeling in vrijen toestand. En een treffend voorbeeld van het gevaar van overname zonder meer van Nederlandsche bepalingen is de vaststelling van den leeftijd tot welken de dwangopvoeding wordt voortgezet, en die in Indie evenals in Nederland bepaald is op het 21ste jaar. Het Indische kind is echter veel vroeger volwassen dan het Nederlandsche, zoowel krachtens de natuur als krachtens maatschappelijke en godsdienstige zede. De nadeelige gevolgen van de veel te lange gestichtsopvoeding in de Indische gestichten blijven niet uit ‘). Omstreeks den leeftijd van 16 a 17 jaar, wanneer het gebruik meebrengt dat het Indische kind huwt, treedt bij de in gestichten opgesloten volwassen kinderen (als ik dat zoo mag uitdrukken) onrust op, depressietoestanden, verkeerde sexueele handelingen en neiging tot recalcitrantheid. Dat behoeft niet te verbazen. En het euvel wordt soms nog grooter omdat men den leeftijd der Indische gestraften niet precies kent, zoodat zij op een slechts bij schatting vastgestelden leeftijd in het gesticht komen en daar blijven, eventueel dus tot een paar jaar over hun 21ste jaar.

Aan de Rijksopvoeding sluit zich aan, in Indie evenals in Nederland, de zegenrijke arbeid van meerdere Pro Juventuteveceenigingen, waarvan ons de jaarverslagen geregeld bereiken en die op overeenkomstige wijze als in Nederland haar werk van opvoeding en steun beoefenen.

Ook wat de gevangenissen betreft vinden wij gelijkheid naast verschil tusschen Nederlandsche en Indische toestanden. Wij hebben ter opname in het Maandblad wel eens klachten ontvangen over de toestanden in Indische gevangenissen. Bij informatie is ons gebleken dat die klachten waarschijnlijk niet ongemotiveerd waren, want dat inderdaad in vele In» dische gevangenissen de toestanden veel te wenschen overlaten. Het personeel, voor zoover dat uit inlanders bestaat, voldoet dikwijls niet aan matige eischen. En als Internatus spreekt van opleiding van personeel dan zal dat woord een heel andere beteekenis hebben dan wanneer wij dat in Nederland gebruiken en daarmee bedoelen criminologische, penitentiaire paedagogische scholing. De eerste wensch voor Indie zal zijn; overal gewoon behoorlijk personeel dat aan redelijke eischen voldoet. Maar reeds die eerste eisch is niet zoo gemakkelijk ineens te bevredigen. Men stelle zich

1) Indisch Tijdschrift van het Recht onder redactie van Mrs. H. M. Hijmans en J. J. Smit. 1924 hl. 274—285 „Over leeftijd en leeftijdsvaststelling bij Regeeringspupillen” door M. Tuiten.

2) Ter aangehaalde plaatse blz. 123.