reeren, ontkennen wat niet in de kraam te pas komt heet dementeeren, een streep door schulden zetten noemt men annuleeren. Het Christendom beleeft een moratorium: de daardoor bestreden haat- en wraakgevoelens worden in als vanzelfsprekende represaillemaatregelen botgevierd, de tien geboden bestaan niet meer. Zwart wit praten is aan de orde van den dag en men doet niet anders dan elkander beschuldigen van intrigues en gemeenheden. De Amerikaansche senator Borah heeft gezegd, dat bankiers en machtige figuren in de finantieele wereld met zelfzuchtige oogmerken het volk hebben bedrogen en opgelicht, anderen spraken van muntvervalsching door regeeringen. De onthullingen over de geheimen en winsten en de belangen der particuliere wapenindustrie met het vrees aan jagen der menigte, het saboteeren van internationale ontwapeningsmaatregelen, toen de tijden daarvoor nog gunstig waren, het stoken door middel van pers en radio, hebben velen ontzet doen staan. Terroriseeren, antisemitische uitspattingen en lynchrecht worden niet alleen toegepast door hen, die officieel als misdadigers bekendstaan.

Er is niet zoo bijster veel reden om prat te gaan op de moraliteit van de bovenlagen. Er is ook daar veel corruptie. Zoo blijft gelden wat ik vroeger schreef: Waar waren de venerische ziekten het talrijkst? Wie deden natuurvolken uitsterven? Wie vinden de geraffineerdste verdelgingsmiddelen voor den krijg, zelfs in vredestijd uit ? Wie leven van particuliere wapenindustrie en drankkapitaal ? Wie gaven en geven in het algemeen de voorbeelden van genot- en weeldezucht? Wie vergiftigden de natuurvolken met af gedankte films en gramofoonplaten en leveren hun de spannende momenten van huwelijksontrouw voor de bioscoop ? Komen corruptie zwendel, oplichterij e.a. schandalen niet in groteske vormen in de bovenlagen voor? Men denke aan oplichters als Kreuger en Stavisky, de beide e.t. broeders Lauterbach, aan den moord van de door sensatielust bevangen Amerikaansche milliardairzoons, aan de vormen van wraaklust en sadistische machtswellust.

Dit alles levert een weinig verkwikkelijk beeld van het menschdom. Hieromtrent weten wij door tweelingonderzoek nog weinig, want dit kon zich tot nu toe slechts richten op hen, die met de justitie in aanraking kwamen en veroordeeld werden.

Niet gaarne zou ik beweren, dat op grond van het onderzoek van tweelingen alle problemen zijn opgelost. Vandaar, dat ik in den ti-