blijkt dat ons doel verder ligt, of een der op het terras verzamelden verdwijnt met ongekende snelheid. De avond is heerlijk, de hemel klaar en genietend van het schoone rondzicht boemelen we naar den Gornergletscher.
Aan den rand zit een kolossale Oostenrijker uit ons hotel met zijn gidsen, zoo van den Monte Rosa terug en met verbrand en veiveld gezicht. ~Wie war’s oben,” vragen we nieuwsgierig. „Schnee schrecklich, knietief,’' antwoordt hij, „und heiss wie die Holle.” Het vooruitzicht om over 24 uur evenzoo te zitten blazen is minder prettig, maar we troosten elkaar „heute Nacht wird’s frieren” en trekken op de Bétemps-hut los.
Schilderachtig gegroepeerd vinden we daar eenige tientallen S. A. C.-leden uit Genève om de hut gelegerd en in het ge. houwtje blijkt de vlugge vogel uit Riffelhaus terechtgekomen te zijn in het voor dames bestemde bed. Dat verklaarde zijn snelheid.
Hoe en waar we plaats kregen, dat vindt ge vermeld, waarde lezer, met eenige beschouwingen over Geneefsche gedragingen, in het hutregister, doch blijve, tot ge aan die lectuur toe zijt, voor u verborgen. Hopenlijk treft ge het zelf beter.
Gelukkig feitelijk ongelukkig was de nacht warm, het raam bleef open, de sterren schitterden vrij uit. Was het wonder, dat we te 1.30 welgemoed de hut verlieten, over de bolle rotsen heen den zwijgenden gletscher tegemoet?
De Geneefsche lichtjes flonkerden reeds voor ons uit, doch gingen den Kuhweg, d.w.z. den Monte Rosa-gletscher op, naar het Sattel. Want hoewel de sneeuw slechts weinig bevroren was en ons troepje telkenmale als de korst afbrak moest halthouden, besloten we toch den Grenz-gletscherweg te nemen. Hoogerop was het wellicht kouder en de sneeuw beter en smetteloos rein trok ons de gletscher aan.
Langzaam maar steady ging het voorwaarts, voortdurend maar gemakkelijk stijgende, van de Bétemps-hut 2802 M., tot pl.m. 4100 M. bij het Lyssjoch, waar we linksaf sloegen.
De oude wegsporen waren verdwenen, een eigen weg moesten we dus door de twee gletscherbreuken zoeken en al ging dat met vlot, de mooie séracformatiën vergoedden alles. Helaas bleef de sneeuwkorst onbetrouwbaar en herhaaldelijk ging een