Zo hard hebt ze trokken, Elk op iên zied . . .

De toren rüük de kerk En die de toren kwiet.

Non staot ze veur iêuwig

’n Paar tree van mekaar.

Elk, die dat zöt

Vindt het gek en raar.

’t Is de schuld van de Sliêner,

Jao, die zint lang niet min.

Die hebt nog d’hoogste toren . Zie holdt hör zinl