De Hesseler toren
door J. Naarding
Sliên ha’ ’n toren
Hoog boven de bommen.
Daor is in ’t Zudenveld
Ofguüst van kommen.
Wat! wollen die Bonnen-Sliêner De boas zuk zién,
En dat met wat balken
En ’n paar voor stiên? De heer van De Klink
En d’ Hesseler boer
Met de Giêzer naobers
Weur dat te stoer.
In d’ hagelspraok
Van het kaspelvolk Was van alle boeren
Pestoor de tolk,
Doede zee, liekoet.
As ’n priester past:
~Wat Sliên kun bouwen, Kunden zie ok; vast!
Stien bakken, ha’ Hesseln Niet maer klei as Sliên?
En as men toch gangs was.
Mus men niet zién
Op ’n paar doêzend ekstra,
De Klink dee al ’t holt; Dan zul men is zién.
Of Sliên bleef zo bold.” Daor gung ’t op een bakken.
Dag in en dag oet.
Maor wat völ dat hör tegen, Waj hebben moet.
Doch de toren rees
En eer ’t jaor was daon.
4
Kuuj van veren de kop
Van de toren al zién staon. Dat dee ze in Sliên
Jao geweldige ny.
Die dus op ’n dag Er hiêl dicht hen bij.
Nee, ’t was gien verbeling, Dat zagen ze te hoop;
De Hessler bouwers
Hadden ’t nüver an d’loop. Dat mug zo niet deurgaon.
Woor bleef dan hör aer? Zo’n toren as zie hadden
Zul gieniêne maer.
En op een nacht zint
Z’hen Hesseln gaon.
’t Was bluisterg weer En duustere maon.
Met touwen en takels
Zul d’ Hesseler bouw
Deel an de grond weer.
Maor men kwam an de houw
Met ’t jonkvolk oet ’t kaspel. Die, lang niet mak.
Sprungen hör in duustern Onverdachts op de nak.
Daor is ’t op een trekken
En triezeln an gaon.
De Hesseler toren Is blieven staon.
Maor de Sliêner sniggels
Hebt zo noods hard scheurd. En doe is met de toren
Het ongeluk gebeurd.