Oude Kerk te Havelte

door J. M. Linthorst Homan-Staal.

Het zonlicht schijnt door het verweerde raam

En speelt op ’t blauwig groen der oude banken.

Er hangt een geur van dingen zonder naam,

Er is een sfeer van lang vervlogen klanken . . .

Daar, in die stilte, zo vertrouwd en heilig,

Zo eindloos ver van het gewoel der stad.

Voel ik mij als een kind van God: gerust en veilig.

Dédr heb ik ’t leven ’t innigst liefgehad.

Assen, Januari 1947.