en stempelden de gemeente Vledder tot een der alleroudste bewoonde plaatsen van Nederland.

Het sprak bijna vanzelf, dat de gemeenteraad een herinnering aan deze vondst zeer gaarne in het wapen zag opgenomen.

Daar het gemeentebestuur van Zweeloo voor zijn wapen reeds gebruik had gemaakt van twee concentrische cirkels als directe afbeelding van een zeldzaam graftjrpe, dat in het eveneens zeer bekende urnenveld in de boschwachterij „Sleenerzand” op Zweeloër territoir was aangetroffen, was het minder aantrekkelijk deze zelfde figuur ook voor Vledder te gebruiken, ofschoon de Vleddersche begraafplaats in de graven 161 en 171 zelfs twee exemplaren van een graf met twee concentrische greppels had opgeleverd.

Liever werd in beeld gebracht het over elkaar grijpen van de ringgreppels van geruimen tijd na elkaar aangelegde grafheuveltjes, dat op het Vleddersche urnenveld op meerdere plaatsen geconstateerd kon worden.

Om de bedoeling duidelijk te doen uitkomen, werd in de beschrijving nauwkeurig het stuk voor stuk aanbrengen der ringen omschreven.

De gemeenteraad deelde in het adres nog mede, dat nog een tweede, wat eenvoudiger ontwerp, samengesteld uit twee van de drie bovenomschreven elementen, zijn instemming eventueel ook zou hebben. De omschrijving hiervan luidde: „In keel een anker van goud en over alles heen een traliewerk van hetzelfde van tweemaal twee stukken, de nagels van sabel. En een schildhoofd van goud, beladen met drie naast elkaar geplaatste ringen van keel. Het schild gedekt met een gouden kroon van drie bladeren en twee paarlen.”

Met zeer ongewonen spoed immers minder dan twee maanden na de inzending van het verzoekschrift kwam de beschikking.

Klaarblijkelijk door Hare Majesteit de Koningin gemachtigd tot de afdoening van tijdens Hare afwezigheid inkomende zaken, verleende de Hooge Raad van Adel zelf een wapen.

Het bleek evenwel anders dan het aangevraagde en evenmin overeenkomstig het ontwerp, waarvan de gemeenteraad in zijn adres had medegedeeld, dat het dit eventueel ook aanvaardbaar zou achten.

Zonder eenig voorafgaand overleg kwam het wapen, waarvan de omschrijving in den aanhef van dit artikel is opgenomen, uit de lucht vallen.

Het spreekt vanzelf, dat een dergelijke gang van zaken weinig bevredigend is voor het aanvragende gemeentebestuur. Het verleende wapen is wel is waar opgebouwd uit elementen, die in het aangevraagde ontwerp ook voorkomen, maar was het nu noodig, dat een gemeentebestuur zelfs niet eens de kans kreeg om zijn eventueele wenschen tot uiting te brengen?