Tekst van het dialect-gedicht van den Heer Naarding uitgesproken tijdens de koffiemaaltijd.

Rijmbrief van de Podagristen aan hun herdenkers en aan Drente op 19 Juni 1943

Dat wij drienn in Drente zwörven Is umtrent een ieuw nou leen.

Mannig nao ces is al störven Suns wij veur ces Drente streen.

In een oethoek van de weereld, Wied van handel en verkeer,

Wieder nog van kunst en kennis, Lag het Drente va!n weleer.

’t Was nog ’t land van heid’ en stroeken. Wildernis van veld en veen.

Waor men leefd’ nao aol’ gebroeken. Net as doezenden jaor leen.

„’t Hort zoo”, was de leuz’ van ’t leeven; Zoo as ’t waest was, zóó was ’t goed.

Nao veranerings te streeven.

Daortoe horde kracht en moed.

Böp en bes hör böp en bessien Menden ’t paerd langs ’t aole speur.

Oot’ en taat’ hör wieze lessien Höl men ’t jonkvolk ieuwig veur.

In de baners gruide d’heide.

d’ Nes was dor en ’t zaod aait schrao. Roegt’ en russchen in de weide,

Roetbol maer as gres in d’mao.