kolonisten aangetroffen; toen hij in 1664 moest buigen voor de Engelsen, waren er meer dan 10.000. Voor deze kolonisten waren kerken nodig en die kwamen er.

Had ds Michaelius in 1628 te Nieuw-Amsterdam het eerst gepreekt op een molenzolder, op 9 Februari 1654 organiseerde ds Megapolensis voor de bewoners van Nw.-Amersfoort, Midwout en Breukelen (Brooklijn) de kerkplannen. Daar werd deze gesticht te Midwout in 1655 en kort na zijn overkomst uit Brazilië in dat jaar werd ds Polhemus de eerste predikant van deze gecombineerde gemeenten. Breidcelen bouwde reeds in 1660 een eigen kerk, Amersfoort in 1661.

Nu is het wel heel typisch, dat de kerkgangers te Amersfoort bijeengetrommeld werden precies als dat in Drente te Hoogeveen het geval was en is. Toevallige overeenkomst ?

Ik meen het te mogen betwijfelen op grond van het feit, dat in Amersfoort ten minste één Drentse familie woonde n.l. Steven Coerts van Voorhees, die hier op een boerderij onder Hees, gemeente Ruinen, gewoond had, en die zes maand na zijn aankomst te Nieuw-Amsterdam van Comelis Dircksen Hooglant een farm of bouwerij kocht met een woonhuis. Kort na zijn aankomst was hij reeds diaken van de kerk te Flatlands (Nw.-Amersfoort). Er zijn drie brieven bewaard, die de Drentse familie geschreven heeft in 1684, 1687 en 1699, zodat het contact met het vaderland bewaard bleef.

Dit blijkt trouwens ook uit Volume XXXIII der New York Colonial manuscripts, folio 136, waarin een verklaring voorkomt over Jan Elten van Kingston N.Y., die naar het vaderland wilde vertrekken en een attestatie mee kreeg. Elten was volgens het document afkomstig uit Zwiggelte en de 5 ondertekenaars waren „all natives of the land of Drenten.”, zodat zij bevoegd waren tot oordelen en kennis droegen van de woonplaats van Jans ouders, die nog te Zwiggelte woonden.

De eerste ondertekenaar nu was de eerbare Steven Coerten, 79 jaar oud en de laatste zijn zoon Coert Stevensen, oud 42 jaar. Verder tekenden Willem Roeloffs, Jan Strycker en Jan Suebering, die dezelfde achternaam draagt als de vrouw van Steven Coerts.

Zo horen we dan Drenten in Nieuw-Nederland hun stem verheffen te midden van de achttien talen, die er in die dagen gesproken werden.

Toen ik jaren geleden in de Meppeler Courant opkwam tegen de z.g.n. hokvastheid-aanwrijving, kwam ik in contact met één der nakomelingen van Steven Coerts en dit is de aanleiding geweest tot vele onderzoekingen en veel correspondentie, die nu tijdelijk onderbroken is. Daarbij kwam vast te staan, zoals ik hierboven al in het kort uiteenzette, dat ook Drenten deelnamen aan de kolonisatie van de Nieuwe Wereld en daar in sommige dorpen een vooraanstaande plaats innamen.