HET ZIELELEVEN DER DIEREN.

(Vervolg van bl. 122).

III.

Ook mag hier niet onvermeld blijven het overleg dat dikwijls door vogels onderling gepleegd wordt. Wie heeft niet meermalen met bewondering naar de vliegoefeningen der roeken gezien en met verbazing onder het luide kra-kra uit honderden keelen die gelijktijdige zwenkingen gevolgd. Is daar niet aan een gymnastiekuitvoering van menschen te denken? Daar moeten blijkbaar ook in de kraaienwereld en in de kraaientaal commando's zijn gegeven, die ieder op 't moment opvolgt.

Zien wij daar niet hoe kleine vogels elkaar bijstaan om een roofvogel te verjagen? Romanes verhaalt zelfs van eenige zwaluwen, die elkaar bijstonden om een brutaal musschenpaar, dat zich in een pas gereedgemaakt zwaluwnest der bewoners genesteld had, in het nest op te sluiten en in te metselen. Kropotkine vermeldt, dat Australische kakatoes, alvorens op een veld of een boomgaard neer te strijken om voedsel te zoeken, eerst een troepje verkenners uitzenden om de streek te bespieden en te zien of er ook onraad mocht zijn. Soms wordt een tweede troep uitgezonden. Is het verslag gunstig, dan komt de geheele bende en plundert het veld in een oogenblik leeg. Deze vogels zijn buitengewoon behoedzaam en verstandig.

Zoo beweert men ook, dat wanneer wilde ganzen voedsel zoeken er altijd één op schildwacht staat, om een oogje in 't zeil te houden en de geheele troep te waarschuwen, als er onraad is. Of 't waar is, zouden wij niet durven bevestigen, maar dit heeft zeker toch iedereen wel opgemerkt, dat verschillende vogels, zooals eksters of kraaien voor een geheele schare van gevleugelde zangers als waarschuwers dienst doen. Blijkbaar verstaan dus ook de verschillende vogelsoorten elkanders waarschuwingsroepen.

En wie hoorde nooit van de slimheid van een kraai als zij een mossel stuk wil hebben en de schaal haar te hard blijkt? Van af een tamelijke hoogte probeert zij dan de schelp op een steen stuk te laten vallen. Dat is meermalen door verschillende personen opgemerkt. Men beweert, dat de dieren