OPHIJSCHEN AAN EEN RING.
Om aan te toonen hoe moeilijk het is zelfs een chimpansee te trainen, zal ik even een geval vertellen, waarbij er een voor 't tooneel werd getraind, bij wien het een week tijd nam om hem te leeren de kleeren te dragen, waarin hij moest optreden.
Men trok hem aan een ring in den muur op. Twee mannen pakten hem beet en een derde trachtte hem aan te kleeden. Hij worstelde zoo ontzettend tegen, dat hij bij sommige gelegenheden bijna gesmoord werd, om hem machteloos te maken. Hoe lang het duurde voordat hij leerde zijn kunststukken uit te voeren en hoeveel geweld daarbij te pas kwam, kan ik niet zeggen.
RUWE BEHANDELING IS REGEL.
Het ergste van alles is, dat zulk een behandeling geen uitzondering, maar veeleer regel is. Een directeur trainde een grooten aap in een kamer, waar ik bij was; en het dier liep weg en ging op een balk aan de zoldering zitten. Het weigerde naar beneden te komen en de trainer nam een stuk van een gaspijp en raakte hem in den mond, waardoor hij hem met een smak op den grond bracht, terwijl hij hem een van zijn tanden uitsloeg.
De aap bleef in leven en verdiende mooie weekgelden voor zijn bezitter.
SCHIJNVERTOONINGEN.
Lang niet al de apen die op het tooneel verschijnen, zijn zoo schrander als het publiek we! denkt.
Er was één nummer, waarin apen verbeelden moesten muziekinstrumenten te bespelen; dit werd hun op de volgende wijze geleerd: ze waren aan een kleine stelling vastgebonden, terwijl met ijzerdraden aan hun armen getrokken werd door een man, die er onder verborgen was.
Door hem te porren werd de aap-kapelmeester er toe gebracht zijn armen heftig te bewegén.
Wat men overigens van zoo'n nummer mag zeggen, 't is