7 Heerlijk avondje is gekomen, de avond waarop twee gelukkige mensen elkander het mooiste symbool van hun liefde geven: een HDZ verlovingsring. En Sinterklaas glimlacht over zoveel wijsheid bij twee jonge mensen, die zo feilloos het juiste symbool voor hun liefde wisten te kiezen. HDZ de voegloos gesmede verlovingsring van lévend goud. Naast het Rijkskeur het HDZ meesterteken.
\ a Let op <lit merk ! vervaardigt reeds jarenlang elegante, sportieve en practische Ski-Kle<liiig tegen aantrekkelijke prijzen.
kleding voor ■^pelticf- Nederland
In Uw figuur door C O R'A SCHUIMRUBBER.SCHOUOERVUELINGEN uiterst licht en soepel ♦ I ideale blijvende pasvorm ♦ eenvoudig aan te brengen ♦ / bestand tegen wassen en wringen ♦ / In alle goede zaken verkrijgbaar, in de maten 7<r ’/2, 1, 2, 3 en Raglan 1, 2, 3. Vraagt ook naar de grotere maten voor winterjaponnen en mantels kme/da* SC HU IMRUBBERFABRIEK ■ BERGEN L SCHOUDERVULLINGEN - BUSTEVORMERS POEDERDONZEN - SCHOUDERSTRIPS
De mooiste surprise
Oprechtheid is het openleggen van het hart. Men vindt haar bij zeer weinigen, en die, welke men gewoonlijk ziet, is slechts een handige veinzerij om het vertrouwen der anderen te wekken.
DNA EN LILY waren dikke vriendinnen. Hun vriendschap dateerde uit hun kinderjaren en bleef voortduren, toen ze volwassen waren. Toch verschilden de twee jonge vrouwen veel van elkaar. Lily was een doodgewoon type, dat door haar uiterlijk niet opgevallen zou zijn, maar zij wist zich bijzonder goed te kleden en bezat daartoe ook de middelen. Ze had een baan, waarin ze zeer goed verdiende, zij kon haar hele salaris voor zichzelf houden en was bovendien het enige kind van welgestelde ouders, die haar vaak een extraatje toestopten. Ina was uitgesproken knap, maar zij kon weinig geld aan haar uiterlijk besteden, omdat haar moeder, en weduwe, van een klein pensioentje moest leven en door haar dochter gesteund moest worden.
Ondanks deze verschillen bleef de vriendschap tussen de beide meisjes hecht en trouw. Ina voelde, als ze naar de mooie dure kleren van Lily keek, wel eens een steek van afgunst en af en toe wenste ze vurig dat ze ook kon kopen, maar toch kon zij ze bewonderen zonder zich geweld aan te moeten
doen. En al dacht Lily soms met ’n tikje spijt, hoe heerlijk het zou zijn als ze ook zulke lange gebogen wimpers en zo’n fijn ovaal gezichtje als Ina had, toch was dit nooit een reden voor haar om venijnig te worden of iets in Ina te willen afkeuren. Het was fijn, dat ze elkaar eerlijk konden waarderen en elkaar ieder het hare gunden. Toen kwam er een jongeman in het spel en deze had van het begin af aan een uitgesproken voorkeur voor Ina. Maar Lily werd ook verliefd op hem, al zou ze het voor geen geld laten merken, want ze begreep wel dat ze toch geen kans had. Dagen en weken verliepen en af en toe dacht Lily verbeten: „Was ik maar even mooi als Ina, dan zou zij mij niet in alles vóór zijn. De jaloezie begon haar giftige tandjes in Lily’s hart te zetten. Het gebeurde ook, dat Ina met afgunst naar Lily’s kleren keek en piekerde: „Als ik ze ook zo kon kopen, zou ik nóg mooier voor hem kunnen zijn. Dan zou hij nog meer van mij houden.” Ongemerkt, zonder dat er over gesproken werd, kwam er een verwijdering tussen de meisjes,
maar als ze bij elkaar waren deden ze hun best, die te overbruggen, want ze wilden hun vriendschap toch niet missen. Op een middag, kort voor het feest van St. Nicolaas, liepen ze samen door de stad en plotseling bleef Ina staan. „Kijk Lily,” zei ze, „zie je dat truitje? Daar ben ik al dagen wég van. Wat zou dat me staan! En Rob is dol op die kleur.” „Koop het dan,” zei Lily. „Als jij het niet koopt, doe ik het. Het zal mij ook best staan.” Dit antwoord trof Ina pijnlijk, zoiets zou Ina vroeger nooit gezegd hebben. Lily kocht het truitje ook werkelijk en toen ze zich thuis in de spiegel bekeek, voelde ze één moment een hevige triomf. Rob zou Ina immers nooit in dit mooie ding zien? Maar het volgende ogenblik dacht ze verslagen: „Wat helpt mij
dat? Hij ziet niet eens wat ik draag. Hij heeft alleen ogen voor Ina.” De volgende dagen werd er in het hart van Lily een heftige strijd gevoerd tussen grootmoedigheid en klein-menselijke jaloezie. Soms voelde ze een wreed genoegen in het besef, haar vriendin dingen af te kunnen snoepen, die voor Ina
onbereikbaar waren. Een ander ogenblik verlangde ze alleen maar, om haar vriendschap weer terug te winnen en te verstevigen. Op de middag van de vijfde December stond ze weer met het truitje aan voor de spiegel en hardop hoorde ze zichzelf zeggen: „Het staat je helemaal niet. Het maakt je akelig en bleek. Bij Ina zou het precies passen.” Toen werd het heel rustig binnen in haar en voor het eerst sinds dagen voelde ze zich weer echt blij. Ze maakte een aardig pakje van het truitje en ’s avonds werd het bij Ina thuis gebracht. Ina heeft nooit geweten, welke strijd eraan vooraf is gegaan. Dit was de mooiste surprise, die ze ooit gekregen had en ze voelde zich vooral ontroerd bij de gedachte, dat ze de fijnste en onzelfzuchtigste vriendin had, die er kon bestaan. Zij zou Lily ook nooit meer om iets benijden. En sinds die dag is er geen spoor van jaloezie of afgunst meer in hun vriendschap geweest.