2 Grabbelton. 3 Gebreide jumper. 4 Dr S. Heyster: Alstublieft Sinterklaas. 5 Moeder en Kind club. 6-7 Ik wil helemaal leven. Kort verhaal. 8-9 Wie zoet is krijgt lekkers... 10-11 Toneelspeelsters kiezen garderobe. 12-13 Van vroeger. Kort verhaal door Coby Schurer. 14-15 Liefste baby van de maand. 16-17 Gebreide shawl en handschoenen. 18-19 Onsterfelijke Sinterklaas. 20-23 Storm in haar hart (Vervolgverhaal). 24-25 Christian Dior. 26-28 Nog maar honderd jaar geleden. 29 Met de dokter op pad. 30-31 Lotus schoonheidsrubriek. 32-33 Onze prins in Mexico. 34-35 Pakjes-avond: recepten. 36-37 Meisje waarheen? 38-39 Filmflits: Limelight. 40-41 Gebreide heren- en damespullover. 42-45 Blijf van mijn kind af. (Vervolgverhaal) 46 Uitgezet patroon: japon. 47 Zoeklichtje. 48-49 Knippatr. kindermodellen. 51 Aan moeders schoot. 52-53 Zo wordt boerenkaas gemaakt. 56-57 Chale drapé: mode. 58 Gebr. kindertruitje. 59-61 Margriet weet raad. 62-63 Gebr. poppenkleertjes. 64 Dombo als muzikant. J
GRABBELTON
DAQ lieve luiden. Zijn jullie braaf Sinterklaasliedjes aan ’t zingen en zijn jullie heus wel zoete lezers en lezeressen geweest? Ik bedoel niet alleen als je ons blad leest, maar ook daarvoor en daarna.... zeg eens, hebben jullie zelf wel al die deugden van verdraagzaamheid en gehoorzaamheid en gulheid en ijver en waarneidsliefde enz. enz. enz... betracht die Sinterklaas van jullie kinderen eist? Dat zou ik nu wel eens willen weten. Nu, ik weet voor mezelf dat ik dat niet heb gedaan, en dat ik b.v. wel eens lekker in
Dea oen Olijven liggen toen die verhipte wekker van ons afliep, en dat ik diezelfde wekker ’n por heb gegeven, opdat hij nooit meer zou aflopen, wat hij sindsdien niet meer heeft gedaan, de schat! En ik herinner mij ook, dat ik in dit afgelopen jaar wel eens gemopperd en gesputterd heb tegen Wim die het toch ook niet helpen kan als het
de hele vacantie regent, en tegen Margriet, die het toch ook al druk genoeg heeft. En ik herinner mij ook.... neen, ik vertel niet verder: het zou een echte biecht werden. „Biecht ener redactrice”Roman in vijf delen.... Dat zou een bestseller worden natuurlijk vanwege al de ambtsgeheimen die ik zou verklappen. Maar we hebben al genoeg werk met al die bestsellers van ons en dus hou ik op. Doch ik hoop toch dat trots al mijn slechtheden Sinterklaas mij niet vergeten zal. Ik ben dol op cadeautjes, en vooral op al die geheimzinnigheid die zo’n avond omringt. EEN PAAR IDEETJES
werden mij aan de hand gedaan door ’n schrandere lezeres, die aardige cadeautjes maakt met plakplaatjes, oftewel transfers zoals dat thans in modern Hollands heet. U koopt zo’n pakje voor een kwartje, u koopt een paar witte
gladde bekers (zoveel als u kinderen, of neefjes of nichtjes hebt). Op ieder van hen plakt u een of meer toepasselijke plaatjes, daarna vult u de beker met schuimpjes of borstplaatjes — recept Marianne — slingert er een lintje omheen.... klaar
bent u! En als u een kind kent dat graag brieven schrijft, dan maakt u briefpapier op de volgende manier: neem gewone witte quarto vellen papier (schrijfmachinepapier b.v.) en vouw die dubbel. Plak in iedere hoek links boven zo’n
hups transfèrtje (alweer zeer modern Hollands!). Laat even drogen, bind tien a twaalf van deze velletjes samen met een lintje, geef er een paar blanco enveloppen bij.... klaar bent u alweer!
EXPRESSE GESCHENKJES geeft onze keukenprinses u op pag. 34-35. Vorige week leerde zij u en mij speculaas bakken, en laat zij nu drie kanjers van poppen naar de redactie sturen. Eén had ze gemaakt voor de foto en toen vond zij het zo plezierig dat ze er nog twee bij maakte, en toen kon
ze geen speculaas meer zien, en stuurde die aan ons. Nou. wij konden ook geen speculaas zien., liggen, en hebben die poppen subiet in moten gehakt en gekeurd. Eerlijk: ze waren heerlijk. En ik vind dat zo’n sympathiek gebaar van die Marianne, dat ik als
„tegenpresentatie — zou m n tante zeggen — ■ speciaal uw aandacht vraag voor onze recepten-pagina’s, waar zij u de bereidingswijze geeft van kleine zelf te maken lekkernijen en.... het omtoveren van deze in leuke expresse geschenkjes. EEN VROEQE SURPRISE was die welke de fam. Jansen te Zwolle te beurt viel. Weliswaar kwam Sinterklaas daar niet op bezoek, maar wel iemand die al even welkom was. Het was namelijk onze
nooiaveriegenwuuiuigci vuur Zwolle en omstreken die bij dit gezin de hoofdprijs van ƒ 1000.— van onze prijsvraag kwam uitreiken. Nu het was feest hoor in het keurige huisje aan ae steenstraat. Papa Jansen — die marktkoopman in rijwielonderdelen is en alle markten afreist met zijn auto — vertelde, dat hij en zijn vrouw een maand geleden nog twee grote wensen koesterden: hun gezin te zien verrijkt met een dochter, want zij hebben alreeds een zoontje van drie. Aan deze eerste wens werd voldaan, want prompt daarop werd een schattig dochtertje geboren dat op onze foto net
een maand oud is. De tweede wens... u raadt het nooit of misschien toch wel? Nu, dat was enige contanten in bezit te krijgen om een aanhangwagentje te kunnen aanSchaffen.... En laat ook dié wens in vervulling zjjn gegaan! Mevr. Jansen schreef ons een opgetogen brief: „Wij gaan kleertjes aanschaffen voor de kinderen” vertelde zij, „en wat huisraad en.. de rest is voor het aanhangwagentje”. Nu, ik heb wel de indrük dat onze hoofdprijs in goede handen gevallen is. En wij verheugen ons allemaal met de gelukkige familie Jansen! Van harte, hoor, lieve mensen, en als ik eens langs kom, wip ik even aan om de baby te knuffelen! DEZE ARTISTIEKE meneer is een pop. Zomaar een pop, gemaakt door een lezeres. Nu ja, als v. ij erg ons best doen en er heel lang op zwoegen, maken wij ook wel eens zoiets. Maar de dame die
deze artistieke pop vervaardigde, maakt er altijd hele series, en nooit dezelfde. De kopjes zijn gevormd door een goede kennis van haar, en zijn van.. toiletpapier.... En de figuurtjes en kleertjes zijn gemaakt van allerlei oude lappen. Behalve deze schilderachtige schilder, maakte mevr. X dit jaar: een Spaans danspaar, oude besjes, heksen, harlekijntjes, en tal van andere typen, allemaal even aardig. En als zij wees, zo’n hele bezending poppen klaar heeft, dan staat mevrouw X ze af voor een bazar of een ander goed doel. Dat vind ik nog het leukste van alles! Mijn hulde mevrouw om uw smaak, uw geduld en., uw goede hart! UIV HANDSCHOENEN zult u niet meer verliezen, als u dit allernieuwste model paraplu aanschaft. De „plu” is voorzien van een lange stok en aan die stok zit ergens bovenaan een klem. En in die klem,
klemt u uw handschoenen. Daarna gaat u uit, en laat de paraplu mét handschoenen ergens staan, komt doorweekt en met verkleumde handen thuis en krijgt op uw hoofd van uw man, want die handschoenen waren „zijn” cadeau. Tja.., zo hoeft het niet altijd te gaan, maar zo zou het bij mij wel gaan, ziet u. Ik heb al legioenen paraplu’s gekregen en allemaal trouw verloren en nooit teruggezien. Het is diep tragisch en daarom ga ik niet zo’n plu met klem aanschaffen.. boter aan de galg. Ik schaf alleen zo’n klem aan — kun je overal kopen — u weet wel zo’n
handschoenenklem voor aan je tas, want aan die denk je meer dan aan zo’n vervelend regenmeubel. Zeg nou zelf. EN ALWEER klop.., klop.., klop.... juichen de buurkindertjes en staren verlangend naar de deur waardoor de Sint en ziin trouwe
zwarte makker direct zullen gaan binnenkomen. Jammer dat onze
Diedel al zo groot is, ik vind die Sinterklaastijd voor ouders van kinderen bijna even leuk als voor de kinders zelf. Weet u wat ons eens overkomen is met een bezoek van Sint en Knecht? Nu, Diedel moest natuurlijk een liedje zingen, en een handje geven, en toen zij haar aarzelend pootje in dat van Pieterbaas had gelegd en ijlings terugtrok, constateerde zij: „Hij geeft af!” En laat het schaap gelijk hebben! Het heeft jaren geduurd eer wij Diedel ervan konden overtuigen dat Piet zeker eerst Sinterklaas zijn schoenen
had gepoetst en zijn handen had vergeten te wassen. Tja, zo’n zwart afgevende hand moet toch een oorzaak hebben!